Do rodziny ślizgowatych (Blenniidae) należy 420 gatunków, które występują zarówno w wodach słodkich jak i brakicznych oraz morskich. Pierwsze formy kopalne pochodzą z trzeciorzędu z epoki miocenu. Wstępują na Oceania Atlantyckim, Spokojnym oraz Indyjskim. Najczęściej są to gatunki morskie zasiedlające rejony tropikalne oraz subtropikalne.
Ciało u większości gatunków nie jest pokryte łuskami. Płetwa grzbietowa składa się od 3 do 17 promieni twardych oraz od 9 do 19 promieni miękkich. Płetwa ogonowa w niektórych przypadkach jest rozgałęziona, natomiast głowa najczęściej zaokrąglona. U dorosłych osobników nie występuje pęcherz pławny z wyjątkiem rodzajów Phenablennius, Omox, i większej części Nemophini. Długość ciała może osiągać 54 cm, jednak u większości gatunków oscyluje w granicach 15 cm. Zazwyczaj są mieszkańcami dna morskiego oraz żywią się glonami morskimi i bezkręgowcami. Niektóre gatunki są planktonożerne lub żywią się pasożytami zewnętrznymi innych ryb. Samice składają jaja w małych dziurach lub pustych muszlach małży. Rozwijające się potomstwo jest chronione przez samca lub oboje rodziców.
