Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha)

Wygląd

Chrabąszcz majowy to owad o dość dużym i masywnym ciele. Jego głowa, część przedplecza i spód ciała mają czarny kolor, zaś odnóża i pokrywy – brunatny. Ten owad posiada także długie czułki oraz włoski na przodzie głowy. Po bokach jego odwłoku rysują się białe, trójkątne plamki, a na jego końcu znajduje się wydłużony wyrostek. Długość ciała tego chrabąszcza wynosi nie więcej niż 30 mm. Larwę tego owada określa się mianem pędraka. Pędraki mogą osiągać długość 60 mm.

Występowanie

Chrabąszcz majowy występuje na terenie całej Europy. W Polsce jest to owad pospolity, zamieszkujący zarówno nasze pola i łąki, jak i tereny osiedlowe w pobliżu zieleni miejskiej.

Pokarm

Dorosły chrabąszcz majowy żywi się poprzez obgryzanie liści drzew takich jak dąb, buk, kasztan. Postać larwalna chrabąszcza egzystuje pod ziemią, a zatem żywi się korzeniami roślin, często tych uprawianych przez człowieka. Dlatego chrabąszcz majowy uznawany jest za szkodnika roślin, i z tego względu jest intensywnie zwalczany.

Rozród

Aktywność życiowa chrabąszcza majowego przypada, zgodnie z jego nazwą, na miesiąc maj, ale zdarza się również spotkać go w czerwcu. Samica składa kilkadziesiąt jaj, bezpośrednio do ziemi. Larwa rozwija się od trzech do pięciu lat, stąd też co kilka lat następują masowe wylęgi tego owada. Mimo tego, że przepoczwarzenie w osobnika dorosłego następuje jeszcze przed zimą, to spędza on w tej postaci zimę w kolebce poczwarkowej, pod ziemią, by ujrzeć światło dzienne wiosną, w maju.