Karolinka (Aix sponsa)

To niewielki ptak, jeden z najładniej ubarwionych przedstawicieli swej rodziny w Ameryce Północnej. Kolorowego kaczora w szacie godowej bardzo łatwo rozpoznać po białych pręgach zdobiących głowę. Samica, z resztą jak większość samic w rodzinie kaczek, ma dużo uboższe brunatne ubarwienie.
Wygląd
Samiec ubarwiony jest jaskrawo. Jego ciemne pióra na głowie i grzbiecie mienią się lśniącą zielenią i błękitem. Policzki okalają z góry i z dołu kontrastowe biały pasy. Białe jest także podgardle i „obroża” na szyi. Na kark opada gładki pióropusz, również ozdobiony białymi pasami. Na tle ciemnych piór wyraźnie odcina się jasna tęczówka. Brązową szyję i pierś zdobią drobne białe akcenty. Jaśniejszy brzuch oddzielony od piersi szeroką biało-czarną pręgą. Ciemna wierzchnia część ciała mieni się paletą chłodnych barw, z wyraźnymi białymi akcentami. Samica jest brązowo-szara, ozdobne akcenty, wyraźne u samca, prawie w ogóle się nie zaznaczają. Ma ciemniejsze niż samiec tęczówki.
Występowanie
Współcześnie występuje dość licznie w Ameryce Północnej. Zamieszkuje wschodnią część kontynentu. Spotykana także w wielu miejscach na zachodzie i w centralnych stanach USA. Zimą przemieszcza się na południe, gdzie łatwiej zdobyć pożywienie i klimat jest łagodniejszy.
Środowisko życia
Karolinki wybierają sobie na siedliska tereny, gdzie znajdują się jeziora, stawy lub wolno płynące rzeki. Te skryte ptaki chętniej przebywają w płytkich wodach porośniętych wysoką roślinnością. Ważnym elementem krajobrazu są dla nich drzewa, w których karolinki zakładają swe gniazda.
Lęgi
Gniazda tego gatunku, choć wydaje się to dość niezwykłe jak na rodzinę kaczek, znajdują się w dziuplach drzew. Samica składa doń mniej więcej 10 jaj. Samiec nie uczestniczy w wychowywaniu potomstwa. Samica sama wysiaduje jaja i opiekuje się liczną gromadą piskląt. Młode są wyprowadzane z gniazda na żerowisko w krótkim czasie po wylęgnięciu się.
Pokarm
Karolinki żywią się głównie roślinami. Dietę składającą się z wodnych i przybrzeżnych roślin uzupełniają nasionami i owocami znajdowanymi na lądzie. Żerując w wodzie łowią przy okazji spore ilości niewielkich zwierząt wodnych, a także owadów latających. Bezkręgowce stanowią podstawę diety młodych karolinek. Pisklęta tego gatunku, podobnie jak wielu innych ptaków, odżywiają się wysokobiałkowym pożywieniem, które jest dla nich łatwo dostępne w słodkich wodach. Gdy podrosną potrzebują coraz większych ilości pożywienia i radzą sobie coraz lepiej w wyszukiwaniu smakowitych części roślin.