Kolczatka australijska - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Stekowce Kolczatkowate Tachyglossus Kolczatka australijska
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Kolczatka australijska (Tachyglossus aculeatus)

Kolczatka australijska,Tachyglossus aculeatus,Short-beaked Echidna
Spis treści

Wygląd

   Długość ciała kolczatki waha się w granicach 35 -53 cm, ogon ma ok.9 cm, a waga wynosi 2,5 do 6 kg. Ten ssak wielkości królika wyglądem przypomina jeżozwierza. Ma ciało pokryte pokryte krótkim futrem i długimi, ostrymi kolcami. Kończyny są krótkie, stopy szerokie, palce opatrzone mocnymi pazurami. Bezzębny pysk (zwany dziobem) ma kształt rurkowatego ryjka i jest powleczony rogową substancją. Na jego końcu znajduje się szpara, którą zwierzę to może wysuwać długi, lepki język.

Występowanie

  Kolczatka australijska zamieszkuje tereny skaliste, leśne i pustynne Australii i Nowej Gwinei.

Tryb życia

  Jest to zwierzę aktywne w nocy. W dzień kryje się w rozpadlinach skalnych, norach i spróchniałych pniach. Na terenach, gdzie nie czuje się zagrożona wychodzi na żer już po południu. Żyje pojedynczo. W razie niebezpieczeństwa ma zwyczaj zakopywać się w ziemi z dużą szybkością, używając do tego wszystkich czterech kończyn. Jeśli zostanie zaskoczona na kamienistym podłożu zwija się w kolczastą kulkę jak jeż. Ssak ten charakteryzuje się słabym wzrokiem, natomiast doskonałym węchem.

Odżywianie

  Pożywienie kolczatki stanowią owady i ich larwy, głównie mrówki i termity. Do złowienia ich używa długiego, ruchliwego, lepkiego języka, który może wsuwać do rozkopanego mrowiska , termitiery, czy w pęknięcia kory lub dziuple. Zjada również dżdżownice. Na terenach suchych może nie pobierać pokarmu nawet przez kilka tygodni.

Rozmnażanie i rozwój

  Kolczatka jest jednym z 3 obecnie żyjących stekowców. Oznacza to, że pomimo że jest ssakiem składa jaja. Mają one średnicę 13 -15 mm, a ich skórzasta osłona jest pokryta lepkim śluzem ułatwiającym utrzymanie ich w torbie inkubacyjnej znajdującej się na brzuchu. Samica składa zwykle 1 jajo. Po ok. 10 dniach młode przebija się przez bardzo mocną osłonkę używając do tego rogowego wyrostka na końcu pyszczka. Samica nie ma sutków, młode karmione jest mlekiem spływającym po włosach z plam mlecznych znajdujących się na brzuchu. Jest ono zaraz po wykluciu niedołężne i nagie, pozostaje w torbie matki do momentu osiągnięcia długości 8 -10 cm, tj. ok. 7 tygodni. W tym czasie zaczyna się pokrywać kolcami, co zmusza samicę do pozostawiania go w gnieździe. Jednak jeszcze przez kilka miesięcy jest karmione mlekiem i pozostaje pod opieką matki do ok. roku, kiedy to osiąga dojrzałość płciową. W niewoli kolczatka może dożyć 50 lat.

4.8/5 - (11 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
2 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Przydatne bardo do szkoły

pomogło mi w opisie (praca domowa) do szkoły