Kwokacz (Tringa nebularia)

Kwokacz lubi spędzać czas samotnie i jest raczej płochliwy. Żeruje krocząc po dnie jeziora lub stawu, co jakiś czas podbiega za uciekającą ofiarą. Jego głośne i przenikliwe nawoływanie brzmi: „kjuikjuikiuju”.
Wygląd
Ma szary dziób nieco zadarty na końcu. Jest jasno ubarwiony: biała pierś, biały brzuch i brązowy wierzch (ciemniejszy w szacie godowej). Głowa i szyja kwokacza są delikatnie prążkowane. Ma stosunkowo długie nogi, o ciemnozielonej barwie.
Biotop
Kwokacz lubi podmokłe tereny, torfowiska, wrzosowiska i bagna. Przechadza się nad rzekami i jeziorami. Można go spotkać nad brzegiem morza, przeważnie na piaszczystych plażach.
Występowanie
Kwokacz pojawia się w północnej Europie i północnej Azji. Zimuje w Europie Zachodniej i na Bliskim Wschodzie. W Polsce nie jest specjalnie liczny. Pojawia się podczas przelotów w kwietniu i maju, a potem w lipcu i listopadzie. Można go spotkać przede wszystkim na wybrzeżu i w dolinach rzek (regularnie przelotny).
Lęgi
W ciągu roku ma miejsce jeden lęg. Samiczka znosi zwykle 4 jaja – od kwietnia od czerwca. Kwokacz buduje swoje gniazda na ziemi, w lekkim zagłębieniu. Młode są zdolne do lotu po 30 dniach.
Pokarm
Gustuje w kuchni złożonej z ryb, wodnych owadów i bezkręgowców. Wypatruje ofiary brodząc – sonduje dziobem miękkie, mokre podłoże, a czasem drepcze w miejscu, aby zmusić smakowite bezkręgowce do opuszczenia swoich kryjówek w ziemi.