Mandarynka (Aix galericulata)

Ten piękny niewielki ptak wodny swoim urokiem zapewnia sobie przetrwanie – człowiek chętnie hoduje go tylko dla jego urody. Pierwotnie był to azjatycki gatunek, choć znajduje od tak dawna schronienie w europejskich ogrodach i parkach, że zadomowił się tam chyba już na dobre.
Wygląd
Piękne wielobarwne upierzenie samiec przyjmuje na okres pory godowej. Kawowo – brązowa szata mieni się wieloma odcieniami brązu – jaśniejszego na szyi i brzuchu, ciemniejszego na karku, piersi, skrzydłach i ogonie. Uwagę zwracają zielone i błękitne akcenty na grzbiecie. Ciemne oko otoczone jest białym pasem biegnącym dalej wzdłuż szyi. Z boku tułowia odcinają się dwa białe pasy, wyraźne zaznaczone na niemal czarnym tle. Na skrzydłach widoczne charakterystycznie uniesione w górę ponad grzbiet, ozdobne, pomarańczowe pióra. Samica o bardziej jednolitym i mniej intensywnym brunatnym ubarwieniu, posiada nieco mniejszy niż samiec pas białych piór wokół oka, który przedłuża się tylko nieco poza oko w tył głowy.
Występowanie
Człowiek przeprowadził skuteczną introdukcję mandarynki w wiele rejonów Europy. Bardzo liczna populacja zamieszkuje m.in. miejskie parki i królewskie ogrody w Wielkiej Brytanii. Pierwotny zasięg tego gatunku ograniczał się do obszarów wschodniej Azji (głównie Chin) i Japonii. Ptaki te migrują sezonowo między północną, a południową granicą swego azjatyckiego zasięgu.
Środowisko życia
Dzikie mandarynki preferują ustronne, otoczone gęstwiną słodkowodne zbiorniki oraz rzeki. W Europie zamieszkują zurbanizowane tereny – znajdują schronienie w miejskich parkach etc.
Lęgi
Mandarynki tworzą monogamiczne związki ( tzn. łączą się w pary na całe życie). Samotny samiec przygotowuje się solidnie do pory godowej, przybierając piękne barwy. Na tym jednak jego wysiłek się kończy. Samica samotnie wybiera miejsce na gniazdo ( gniazduje w dziuplach drzew, choć czasem zdarza się, że zakłada gniazdo na ziemi), wysiaduje jaja ( składa ich około dziesięciu) i sama wychowuje spore stadko piskląt.
Pokarm
Mandarynki poszukują pokarmu w wodzie. Pływając zbierają z powierzchni i z pod wody praktycznie wszystko co uda się im zauważyć; fragmenty roślin, drobne zwierzęta wodne, przelatujące owady. Rośliny stanowią ważny element diety tych zwierząt.
W Polsce to jest już ich kilkaset w Warszawie a nie kilka par
maksymalnie może znieść 12 jajek, czasami lęg jest 2 razy w roku oczywiście w warunkach hodowlanych.
wyhodowano już bardzo dużo odmian barwnych