Płoszczyca szara - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Stawonogi Owady Pluskwiaki Płoszczycowate Nepa Płoszczyca szara
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Płoszczyca szara (Nepa cinerea)

Nazywana/y także: skorpion wodny
Płoszczyca szara, Nepa cinerea
Spis treści

Budową ciała, szczypcami i długim „ogonkiem” do złudzenia przypomina skorpiona. Ale skorpionem nie jest. Jeśli znaleźliśmy w wodzie takie stworzonko, możemy być pewni, że jest to płoszczyca. I choć zwana jest „skorpionem wodnym”, z prawdziwymi pajęczakami nie ma nic wspólnego.

Wygląd

Ciało spłaszczone, wyglądem przypomina zeschły liść – dominuje brąz, gdzieniegdzie występuje szarawy nalot. Mimo że na zdjęciu wygląda groźnie, nie ma więcej, niż 2,5 cm, a samiec jeszcze mniej bo 1,5-2 cm. Oczywiście jest to wielkość mierzona bez rurki oddechowej, a więc należy dodać kolejne 10 mm. Skrzydła w podwodnym świecie nie były im potrzebne, u większości nastąpiła więc ich redukcja i owady te nie są zdolne do lotu. Jednakże u tych, których mięśnie są wciąż sprawne, używają skrzydeł dość aktywnie by zasiedlać nowe tereny.

Występowanie

Skorpiony wodne są rozprzestrzenione niemalże po całym świecie. N. cinerea zamieszkuje Europę, Azję Mniejszą oraz północno-zachodnią Afrykę zaś inne gatunki, np. Nepa apiculata spotkać można w Ameryce Północnej.
Szukać ich należy w wodach spokojnych, słodkich; tolerują również niewielkie zasolenie oraz zanieczyszczenia. Polują przy wybrzeżu, ukryte wśród gęstej roślinności. Raczej się nie przemieszczają, gdyż ich odnóża nie są przystosowane do pływania. Czasami dorosłe owady schodzą na brzeg zbiornika.

Pokarm

Płoszczyce prowadzą drapieżny tryb życia. Tak jak inne pluskwiaki różnoskrzydłe, wyposażone są w kłujkę i swój pokarm wysysają. Sposób jego pozyskiwania może być różny; najczęściej czatują przy brzegach zbiorników wodnych, aż podpłynie coś wartego schwytania. Może to być inny owad, jego larwy, jak również skorupiaki, a nawet drobne kręgowce (kijanki, małe rybki). Korzystają też z łatwych kąsków, np. gdy owad sam spadnie na taflę wody i jest bezbronny.

Rozród

Rozwój z przeobrażeniem niezupełnym. Owady dorosłe spotyka się niemalże przez cały rok; pokolenie pierwsze do końca czerwca, a następne już w pół miesiąca później. W Polsce rozwija się tylko jedno na rok, choć nie wyklucza się możliwości, że mogłoby i drugie.
Jaja składane od ostatnich dni kwietnia; umieszczane są w nacięciach w roślinach wodnych, każde ma ok. 2,5 mm długości i zaopatrzone jest w aż 5-10 rurek oddechowych.
Pierwsze larwy zaobserwować można od czerwca. W porównaniu do owadów dorosłych, mają bardziej rombowaty kształt ciała. Maskują się na dnie zbiornika, przysypując się podłożem – stają się w ten sposób niewidoczne zarówno dla przyszłej zdobyczy, jak i drapieżnika.
W październiku są już w ostatnich stadiach larwalnych.

4.9/5 - (18 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments