Puszczyk mszarny (Strix nebulosa)

Puszczyk mszarny to jedna z największych sów. Choć zamieszkuje ogromne obszary Półkuli Północnej, w Polsce bywa tylko gościem. Zalatuje czasem na północ naszego kraju i, niestety, rzadko zostaje na dłużej. Jak inni przedstawiciele swej rodziny, jest wytrawnym leśnym drapieżnikiem. Poluje głównie w nocy.

Wygląd

Upierzenie puszczyka mszarnego jest przeważnie szare. Jego barwa nie jest jednolita, ale ciemniejsze brązowe i jaśniejsze, szaro-białe odcienie przeplatają się ze sobą dając charakterystyczne “pstre” ubarwienie piór. Pióra na głowie tworzą wyraźną, okrągłą szlarę. Zdobią ją jasne i ciemne koncentryczne pasy. Tęczówki są żółte. Dziób jest jasnej barwy.

Występowanie

Zasięg puszczyka mszarnego obejmuje północne regiony Ameryki Północnej oraz Azji i Europy (północ Skandynawii).

Środowisko życia

Lasy borealne. Puszczyk mszarny zakłada swe gniazda w starodrzewiach, gdzie łatwiej tym dużym ptakom znaleźć odpowiednie miejsce na gniazdo.

Lęgi

Gniazdo pary puszczyków mszarnych znajduje się na drzewie. Ptaki te często zajmują opuszczone gniazda innych drapieżnych ptaków, niekoniecznie sów. Zmuszone do budowy nowego gniazda, wybierają rozłożyste i szerokie konary drzew lub sterczące pnie zniszczonych, np. przez burzę, starych drzew. Samica składa zwykle trzy lub cztery jaja. Obydwoje rodziców opiekuje się potomstwem. Puszczyki mszarne bronią terytorium, na którym znajduje się ich gniazdo.

Pokarm

Puszczyk mszarny to, tak jak inne sowy, wytrawny drapieżca. Poluje nocą na drobne kręgowce, przeważnie gryzonie. Wyczekuje na swe ofiary siedząc na gałęzi. Nawet w locie, bezszelestnym jak u innych sów, stanowi wielkie zagrożenie dla małych nocnych zwierząt, które nie usłyszą w porę zbliżającego się drapieżnika.