Wielbłąd dwugarbny - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Parzystokopytne Wielbłądowate Camelus Wielbłąd dwugarbny
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Wielbłąd dwugarbny (Camelus bactrianus)

Nazywana/y także: baktrian
Wielbłąd dwugarbny, Camelus bactrianus, Bactrian camel
Spis treści

Wygląd

  Długość ciała baktriana wynosi 2,3 -3,5 m, wysokość w kłębie 1,8 -2,3 m, długość ogona 35 -55 cm, waga 400 -700 kg. Jest to zwierzę o masywnej budowie ciała i wydłużonej szyi. Na grzbiecie znajdują się dwa garby -jeden na kłębie, a drugi w okolicy przedkrzyżowej. Garby mają różny kształt w zależności od stopnia odżywienia zwierzęcia -są elastyczne i wzniesione lub zwiotczałe i skurczone. Pysk wielbłąda dwugarbnego jest wydłużony, zaopatrzony w przedzieloną głębokim rowkiem górną wargę i ruchliwe nozdrza, które zwierzę może zamykać w czasie burzy piaskowej. Oczy otoczone są długimi, gęstymi rzęsami. Gęsta sierść o miękkim włosie ma barwę od szarożółtawej do ciemnobrązowej. Na karku i pod brodą tworzy długie, gęste grzywy. Na wiosnę   zimowa sierść wypada całymi płatami.  Osobniki dziko żyjące są mniejsze od udomowionych.

Występowanie

  Baktrian w stanie dzikim jest krytycznie zagrożony wymarciem. Zamieszkuje suche stepy i tereny pustynne pustyni Gobi w Mongolii i Chinach. Jako zwierzę udomowione spotykany jest na suchych obszarach Krymu, Azji Mniejszej i przez całą Środkową Azję aż do Chin.

Tryb życia

  Wolno żyjący wielbłąd dwugarbny żyje na trawiastych stepach, pustyni i półpustyniach. Zimą tworzy grupy liczące 5 -20 osobników. Ze zmysłów zwierzęta te mają najlepiej rozwinięty wzrok i węch. Są dosyć płochliwe. Zwierzęta hodowlane są używane do zwłaszcza do transportowania wody i innych towarów, dostarczają także wełny, skór, mleka i mięsa. Są odporne na wahania temperatury oraz głód i pragnienie. Poruszają się tzw. inochodem, czyli stawiając nogi jednej strony ciała równocześnie.

Odżywianie

  Pożywienie baktriana stanowią głównie trawy i zioła. Zjada on także suche pędy oraz kolczaste krzewinki i krzewy, a nawet słonorośla. Żeruje zwykle rano i wieczorem.

Rozmnażanie i rozwój

  Okres godowy przypada na luty. Po 12 -14 miesięcznej ciąży samica rodzi 1, rzadziej 2 młodych, które chodzą już w kilka godzin po narodzinach. Laktacja trwa rok. Młode uzyskują pełną samodzielność po 3 latach, a ostateczną wielkość po 5 latach. Samica rodzi co 2 lata, w ciągu życia może urodzić średnio 12 młodych. Baktrian dożywa wieku 40 lat.

4.7/5 - (8 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
2 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

ej ile lat może mieć wielbłąd dwugarbny

hahaha ale odpowiedzi…..