Żółw cierpi w milczeniu

Trudno jest zauważyć, że gad choruje” – mówi w wywiadzie dla PAP Aleksandra Maluta, lekarz weterynarii. W herpetarium warszawskiego ZOO 9 maja ekspertka Polskiego Stowarzyszenia Terrarystycznego (PST) tłumaczyła hodowcom, jakich błędów muszą się wystrzegać, jeżeli podejmują się opieki nad żółwiami ozdobnymi.

Weterynarz mówiła o najpopularniejszych gatunkach żółwi, które są lub niegdyś były sprzedawane w sklepach zoologicznych – m.in. północnoamerykańskich żółwiach ozdobnych: żółwiu czerwonolicym, żółwiu żółtolicym i żółwiu ostrogrzbietym. Młode osobniki tych gatunków są maleńkie jak pięciozłotówki, a rosną nawet do 40 cm długości. Opowiadała też o żółwiach lądowych, żółwiu stepowym i o tych, które zamieszkują basen Morza Śródziemnego, czyli m.in. o żółwiu greckim, mauretańskim. PAP zapytała weterynarz, jak można rozpoznać pierwsze objawy chorób u żółwi.

„Trzeba zwracać uwagę na dwie rzeczy. Pierwszym objawem niedoborów pokarmowych, krzywicy, jest rozmiękczenie pancerza. Pancerz zdrowego żółwia nie ugina się pod uciskiem palców. Drugim problemem, który powinien zaniepokoić, jest obrzęk oczu – objaw niedoborów pokarmowych, niedoboru witaminy A, infekcji górnych dróg oddechowych. Towarzyszy temu często brak apetytu” – wyliczała Maluta.

Drastyczne przykłady zaniedbań prezentowała Monika Toborek, lekarz weterynarii zajmująca się zwierzętami egzotycznymi.

Prawidłowo wykształcony pancerz żółwia greckiego jest płaski, gładki. Przykładem ignorancji właścicieli jest żółw pokazany na zdjęciu. Kształt jego pancerza dowodzi nieprzystosowania środowiska i warunków do tego, czego żółw potrzebuje.

„Powinien on mieć dostęp do światła słonecznego, żeby móc prawidłowo wykształcić swój pancerz, móc wchłaniać wapń, który powinna mu zapewniać dieta. Prawidłowa dieta jest bardzo ważna. Często właścicielom wydaje się, że żółwie mogą jeść wszystko. Warto zdać sobie sprawę z tego, że żółw nie kopie, nie wspina się po drzewach, nie je zatem tego, co rośnie na górze i w ziemi. Je tylko to, co wystaje i co ewentualnie spadnie” – tłumaczyła Toborek.

Goście herpetarium otrzymywali ulotki z wyliczonymi produktami, które składają się na prawidłową dietę mieszkańców terrarium. W wykazie przygotowanym na potrzeby hodowców PST wymienia główne elementy diety północnoamerykańskich żółwi ozdobnych. W jej skład wchodzą zarówno pokarmy mięsne, jak i roślinne. Na wolności żółwie żywią się głównie tym, co znajdą w zbiornikach wodnych. Na jadłospis osobników hodowlanych składają się: ryby słodkowodne, mrożona i suszona stynka, ślimaki wraz z muszlami, dżdżownice, świerszcze, krewetki, jako dodatek gammarus, ikra, ochotka, wodzeń, dafnia, żaby, kijanki (wszystkie krajowe gatunki są pod ochroną). Rośliny wodne – moczarka, wgłębka, rzęsa, pistia. Dorosłe osobniki karmi się dwa razy w tygodniu. Nie wolno podawać im białego sera, jaja kurzego, granulatów, ani mięsa kręgowców stałocieplnych.

„Dla informacji i ku przestrodze dla osób, które chciałyby być hodowcami, wyjaśniamy, jakie warunki powinni zapewnić zwierzętom, co żółw powinien dostawać do jedzenia, jaka temperatura jest mu niezbędna, jakie światło i podłoże. Gad musi mieć terrarium” – wyliczała Toborek.

Do najczęściej popełnianych błędów hodowlanych weterynarz zaliczyła puszczanie żółwi lądowych po domu, gdzie na podłodze znajdują się roztocza, bakterie kurz i włosy… „Żółwie mają tendencję do wciągania wszystkich zanieczyszczeń. Dodatkowo, na podłodze nigdy nie uzyskamy temperatury 27-28 stopni Celsjusza, a taką temperaturę powinniśmy zapewnić żółwiowi” – podkreśliła.

Dodała, że żółw powinien mieć zamknięte terrarium, obowiązkowo wyposażone w termometr i lampy. Lampa grzewcza zapewnia temperaturę miejscową do 35 stopni Celsjusza, a lampa UVB imituje promienie słoneczne.

Zła dieta, brak światła UVB i zbyt niska temperatura to główne przyczyny krzywicy u żółwi. Gad w ciężkim stadium tej choroby metabolicznej widoczny jest na kolejnej fotografii. Żółw nieprawidłowo wykształcony, jak wyjaśniła weterynarz, ma problemy z narządami wewnętrznymi, z poruszaniem się, z nerkami, wątrobą. Jak widać na zdjęciu, żółw w pełnym dobrostanie wygląda zupełnie inaczej.