Świerszcze uczą się już w jaju
Samice świerszczy, które miały do czynienia z pająkami, umieją „ostrzec” swoje potomstwo i przekazać mu wiedzę na temat unikania drapieżników jeszcze zanim młode opuszczą jaja – informuje pismo „American Naturalist”.
Samice świerszcza składają jaja, po czym zostawiają je własnemu losowi. W praktyce oznacza to, że rodzice nie przekazują swojemu potomstwu określonych zachowań. Nowe badania świadczą jednak o tym, że świerszcze potrafią „ostrzec” swoje jaja przed potencjalnym zagrożeniem ze strony drapieżnika.
Udowodnili to Jonathan Storm z University of South Carolina Upstate w Spartanburgu i Steven Lima z Indiana State University w prostym doświadczeniu. Najpierw ciężarne samice świerszcza z gatunku Gryllus pennsylvanicus umieścili w pojemniku. Wpuszczono tam też pająka z gatunku Hogna helluo, który nie przędzie sieci, za to poluje podczas bezpośredniego ataku. Szczękoczułki drapieżnika pokryto woskiem, żeby nie mógł zabić świerszczy – miał do nich jednak dostęp.
Świerszcze złożyły jaja. Gdy na świat przyszły młode, Storm i Lima porównali ich zachowanie z zachowaniem potomstwa samic nie mających doświadczeń z pająkami.
Różnica była kolosalna. Gdy młode świerszcze umieszczono w terrarium z głodnym pająkiem, potomstwo doświadczonych z drapieżnikami samic częściej szukało schronienia i skuteczniej z niego korzystało. Owady te zostawały też w kryjówce o 113 proc. dłużej niż ich naiwni kuzyni, co przekładało się na skalę przeżycia.
Kolejny eksperyment pozwolił wykazać, że świerszcze „ostrzeżone w jaju” o wiele częściej zastygały w bezruchu, gdy natykały się na sieć albo pajęcze odchody. Takie zachowanie pomagało im uniknąć uwagi znajdującego się niedaleko drapieżnika.
Można sądzić, iż „przekaz informacji od matki do potomstwa, dotyczący zagrożenia ze strony drapieżnika – przy braku rodzicielskiej – opieki może być w przyrodzie bardziej rozpowszechniony, niż by się wydawało” – powiedział Storm.
Naukowcy sugerują, że zaobserwowany przez nich efekt nie ogranicza się tylko do świerszczy, które na świat przyszły w laboratorium. Wykorzystywane do badań „ciężarne” samice świerszczy schwytano bowiem na wolności – niektóre żyły na terenach, na których pająki są dość powszechne, inne zaś w miejscach, gdzie się ich nie spotyka. Młode pochodzące od samic schwytanych w środowiskach, w których żyją pająki, wykazywały o wiele większą czujność wobec drapieżników niż młode samic, które na spotkanie z takim pająkiem miały małą szansę. Nie jest jasne, za pośrednictwem jakiego mechanizmu samice świerszczy oddziałują na zachowanie młodych. Niewykluczone, że stresujące wydarzenia, np. atak drapieżnika, pobudzają u samicy uwalnianie hormonu, który wpływa na rozwój embriona – spekulują badacze.
Nie widzisz że to władca świerszczy z berłem w ręku?
Ten świerszcz już nikomu nic nie przekaże ;)