Pokrzywa zwyczajna Urtica dioica pojedyncza, czterokanciasta łodyga pokryta jest włoskami parzącymi, włókniste korzenie, wytwarza rozłogi przez leżące kłącze, nakrzyżelgłe ulistnienie, z węzłów wyrastają pary jajowatych, zaostrzonych, ogonkowych, ząbkowanych liści pokrytych włoskami parzącymi i lancetowate przylistki, nasady liści są sercowate, zielone kwiaty z czterodzielnym okwiatem zebrane są w grona w kątach liści, męskie mają 4 pręciki, żeńskie słupek z dwóch owocolistków, znamię jest pędzelkowate, owoc to jajowaty orzeszek. Roślina dwupienna. Roślina lecznicza, wyciąg z liści zwiększa ilość erytrocytów, leczy rany, żylaki, czyraki, reumatyzm, działa moczopędnie, przeciwbiegunkowo, poprawia odporność na wirusy, korzeń łagodzi przerost prostaty, roślina jadalna, części nadziemne je się na surowo, pije się herbatki, roślina pastewna, barwierska, pozyskuje się z niej zielony barwnik, wywar używany w ogrodnictwie działa przeciwgrzybiczo, rosnące pokrzywy oczyszczają glebę z nadmiaru związków azotu, roślina włóknista. Rośnie na polach, łąkach, w ogrodach, na miedzach, podwórkach, przydrożach, nasypach kolejowych, w zaroślach, rowach.
