Delfinowiec białonosy należy do rodziny delfinowate (Delphinidae). Ciało wrzecionowate. Grzbiet i boki ciała są ciemnoszare. Spód jest jasnoszary do białego. Płetwa grzbietowa jest wysoka i sierpowata, znajduje się mniej więcej w połowie ciała. Ubarwienie płetw ciemnoszare, mogą występować jasne plamy. Dziób krótki, najczęściej biały ale może być też szary oraz nakrapiany. Samce są większe od samic.

1. Występowanie
2. Tryb życia
3. Odżywianie
4. Rozmnażanie i rozwój
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Delfinowiec białonosy występuje w wodach północnego Oceanu Atlantyckiego. Najdalej na południu jest obserwowany u wybrzeży Hiszpanii i Portugalii oraz u wybrzeży północno-wschodnich krańców Stanów Zjednoczonych. Jego zasięg na północy sięga Svalbardu i Nowej Ziemii w Rosji. Regularnie spotykany jest w wodach zachodniej Kanady, południowej Grenlandii, Islandii, Wysp Brytyjskich i Skandynawii. Sporadycznie był obserwowany na Bałtyku.

Tryb życia

Delfinowiec białonosy zamieszkuje chłodne wody oceaniczne strefy subarktycznej i umiarkowanej. Występuje głównie w wodach szelfu kontynentalnego i krawędzi szelfu do około 200 m głębokości. Zależnie od dostępności pokarmu i temperatury wód delfiny przemieszczają się na różne głębokości. Zwierzę towarzyskie. Przebywa w małych grupach (do 50 osobników). Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Wpisany do konwencji CITES (załącznik II).

Odżywianie

Delfinowiec białonosy w głównej mierze żywi się rybami. Ponadto bezkręgowcami (skorupiakami, głowonogami).

Rozmnażanie i rozwój

Delfinowiec białonosy przystępuje do rozrodu od lipca do sierpnia. Ciąża trwa około 11 miesięcy. Młode przychodzi na świat między czerwcem a wrześniem. Samica rodzi jedno młode, które po urodzeniu mierzy 1,2-1,6 m i waży 40 kg. Dojrzałość płciową osiąga między 8 a 16 rokiem życia, przy długości ciała 1,95 m. Żyje do 34 lat.