Drętwa europejska spotykana jest w wodach przybrzeżnych zachodniej Europy i zachodniej Afryki. Zasięg obejmuje obszar od Morza Północnego po RPA. Występuje także w Morzu Śródziemnym.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Ciało grzbietobrzusznie spłaszczone, pozbawione łusek, w kształcie owalnego dysku. Oczy małe, umiejscowione na wierzchniej stronie ciała. Otwór gębowy oraz szczeliny skrzelowe (5 par) znajdują się na spodniej stronie. Wierzch jasnobrązowy, w ciemniejszy, marmurkowaty deseń. Spód jasny, biało lub kremowo ubarwiony. Płetwy piersiowej zrośnięte z głową i tułowiem. Płetwy grzbietowe dwie, zaokrąglone, prawie równej wielkości, osadzone na końcu trzonu ogonowego. Pomiędzy płetwami grzbietowymi niewielka przerwa. Ogon krótki i gruby. Płetwa ogonowa dobrze rozwinięta, szeroka, w kształcie trójkąta. Samice są większe od samców.

Biologia

Drętwa europejska zasiedla dno morskie na głębokościach od 10 do maksymalnie 100 m (Morze Śródziemne). Preferuje lekkie i miękkie podłoże piaszczyste, błotniste, rzadziej kamieniste. Unika temperatur powyżej 20 stopni Celsjusza. Prowadzi samotny tryb życia. Cechuje ją aktywność nocna. Dzień spędza zagrzebana na dnie. Ryba żyworodna. Samice przystępują do rozrodu co dwa lata, natomiast samce co roku. Rozród odbywa się między listopadem a grudniem. Ciąża trwa 10-12 miesięcy. Samica rodzi od 5 do 32 młodych. Młode po urodzeniu mierzą 10-14 cm. Liczba młodych zależy od wielkości samicy. Im większa samica, tym więcej młodych. Samce dojrzewają płciową w piątym roku, przy długości ciała 21-29 cm. Samice dojrzewają później od samców, w dwunastym roku życia, przy długości ciała 31-39 cm. Samice żyją dłużej od samców, do 20 lat, samce do 12-13 lat. Żywi się w głównej mierze dennymi rybami, mięczakami oraz skorupiakami.