Długość ciała lamy to ok. 150 cm, wysokość w kłębie ok. 120 cm, długość ogona 15 -25 cm, waga do 150 kg. Budowa ciała odznacza się długimi kończynami, długą szyją i cienkimi kopytami. Sierść jest wełnista, miękka i osiąga długość do 40 cm. Na kończynach i głowie włosy są wyraźnie krótsze. Ubarwienie jest zróżnicowane, może być jedno- lub wielobarwne. Najczęściej spotyka się lamy białe, a także czarne, brązowo czarne, szare i złociste.
Lama jest zwierzęciem domowym, najprawdopodobniej pochodzącym od gwanako zasiedlającego góry południowej i zachodniej części Ameryki Południowej. Hoduje się ją w Peru, Boliwii, Chile i północnej Argentynie. Próby aklimatyzowania w górach Europy nie powiodły się. Jest natomiast częstym i mile widzianym mieszkańcem ogrodów zoologicznych.
Tryb życia
Jest to zwierzę ruchliwe, doskonale poruszające się w terenach górzystych. W poszukiwaniu pastwisk może odbywać dalekie wędrówki. Zdenerwowana pluje. Lama wykorzystywana jest jako zwierzę juczne, dostarcza także mięsa, tłuszczu, skór i cenionej wełny. Czasami pełni funkcję strażnika stad owiec, ostrzegającego przed psami i kojotami.
Odżywianie
Lamy żywią się trawami, liśćmi, ziołami, mchami, obgryzają korę i krzewinki wysokogórskie. Dobrze znoszą brak pokarmu i wody, nawet przez dłuższy czas. W hodowli karmi się je sianem i zielonką z niewielkim dodatkiem pasz treściwych.
Rozmnażanie i rozwój
Ciąża trwa ok. 11 miesięcy. Samica rodzi tylko jedno młode, które wkrótce po porodzie może już za nią podążać. Laktacja trwa do 4 miesięcy. Lama rozmnaża się co 2 lata. Samice osiągają dojrzałość płciową w wieku 2-3 lat. Zwierzę to może dożyć 30 lat.
