Długość ciała wynosi ok. 13 cm, długość ogona ok. 2 cm, masa ciała ok. 100 g. Zwierzę to ma walcowaty kształt ciała, krótki ogon, okrągłą głowę z małymi oczami i uszami ukrytymi w futrze. Pierwsze palce są zaopatrzone w duże spłaszczone pazury służące do kopania. Pazury te zimą stają się dwukrotnie dłuższe i szersze. Futerko leminga jest obfite, dość długie, ubarwione na grzbiecie żółtawobrązowo w czarne plamy, od strony brzusznej żółtawe. Od oczu ku tyłowi głowy biegną charakterystyczne żółte smugi. Wierzch pyska jest czarny, a łapy i ogon żółte. Podeszwy stóp są porośnięte sierścią.
Leming ten występuje w górskiej tundrze Półwyspu Skandynawskiego. Nie jest to gatunek zagrożony.
Tryb życia
Leming górski żyje głównie na suchszych terenach wśród bagien tundry. Biega dość szybko, ale niezbyt zwinnie. Jego kryjówki stanowią naturalne szczeliny wśród skał lub nory kopane między porostami i pod kamieniami. Zimą nie zapada w sen, porusza się korytarzami wygrzebanymi w śniegu 20 -30 cm powierzchnią ziemi. Wszystkie korytarze zbiegają się w komorze stanowiącej gniazdo, wysłanej pogryzioną trawą. Chociaż lemingi żyją blisko siebie każdy osobnik posiada swoje własne, pilnie strzeżone terytorium.
Odżywianie
Leming górski żywi się różnorodnym pokarmem roślinnym, w skład którego wchodzą trawy, porosty, jagody, liście i kwiaty karłowatych brzóz i wierzb, korzenie, mchy, rośliny zielne. Nie gromadzi zapasów na zimę lecz przemieszczając się korytarzami w śniegu żywi się przysypanymi roślinami.
Rozmnażanie i rozwój
Ciąża trwa 17 -22 dni. W miocie jest 5 -6młodych (do 13). Przeciętnie w roku samica rodzi 3 -4 razy. Przy wyjątkowo sprzyjających warunkach pogodowych i pokarmowych oraz niewielkim zagęszczeniu drapieżników lemingi mogą rozmnażać się częściej dając liczniejsze mioty. Zjawisko takie obserwuje się zwykle co 4 lata. Leming właściwy żyje do 2 lat.
