Leszcz występuje w wodach niemal całej Europy, poza Półwyspem Iberyjskim i południowej części Półwyspu Bałkańskiego. W irlandzkich rzekach został introdukowany. Leszcza można spotkać przede wszystkim w wodach słodkich, w wolno płynących rzekach lub zarośniętych, mulistych jeziorach. Zdarza się też, że leszcz występuje w wodach o niewielkim zasoleniu, jednak tarło zawsze odbywa w wodach słodkich. W Polsce występuje w rzekach na terenie całego kraju.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Systematyka
4. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Leszcz ma wypukły grzbiet, a jego ciało jest lekko spłaszczone bocznie. Kolor tej ryby może być złotobrunatny lub srebrnoszary, przy czym grzbiet jest ciemniejszy od reszty ciała. Płetwy młodych osobników mają szaroniebieski kolor, zaś u starszych – czarny. Płetwa grzbietowa leszcza jest stosunkowo krótka, w przeciwieństwie do długiej płetwy ogonowej oraz płetw piersiowych. Długość ciała tej powszechnie występującej ryby wynosi od 30 do 50 cm a masa około 4 kg.

Biologia

Leszcz żyje gromadnie, tworząc niewielkie skupiska. Żeruje przy dnach rzek i jezior i wygrzebuje z mułu drobne bezkręgowce, którymi się żywi. Młody osobnik przebywa blisko linii brzegowej, zaś dorosły w ciągu dnia znajduje się przy dnie, wypływając bliżej powierzchni wody dopiero wieczorem. Tarło leszcza odbywa się w maju, wtedy grupki ryb łączą się w większe stada. Na ciele samców pojawia się wówczas tzw. wysypka perłowa, czyli błyszczące plamy. Samica składa ikrę na roślinach wodnych, w liczbie od kilkunastu do kilkuset tysięcy jaj. Leszcz osiąga dojrzałość płciową dopiero w 6. lub 7. roku życia, zaś maksymalna długość życia tej ryby sięga 15 lat.