Obie płcie są ubarwione jednakowo: mają długi, czerwony, lekko zagięty ku dołowi dziób, wierzch ciała oliwkowobrązowy z czarnymi plamami, boki z czarnymi i białymi poprzecznymi pręgami, białe podogonie, nogi rudawe o bardzo długich palcach. Młode są ubarwione mniej kontrastowo, dziób mają szarokremowy.
Brzegi płytkich zbiorników wodnych różnej wielkości z roślinnością pływającą i przybrzeżnymi pasami trzciny, tataraku itp. oraz bagna.
Występowanie
Areał lęgowy wodnika jest porozrywany i obejmuje całą Europę poza strefą arktyczną oraz południową i środkowa Azję. Na południu i zachodzie Europy jest osiadły, populacje z pozostałych obszarów zimują głównie w zachodniej i południowej Europie oraz w północnej Afryce. W Polsce występuje na całym niżu, zwykle bywając ptakiem nielicznym, gdzieniegdzie średnio licznym (Bagna Biebrzańskie). W okresie wędrówek jest spotykany w całym kraju, z górami włącznie.
Lęgi
Wodnik wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Gniazdo buduje w kępie pod osłoną gęstej roślinności, w pobliżu wody. Jest to luźna czara z suchych liści, często przykryta zwisającymi pędami roślin jak daszkiem. Samica składa 6-13 żółtawych jaj w czerwonobrązowe i szare plamki. Po 19-21 dniach wysiadywania wykluwają się pisklęta, które po kilku dniach opuszczają gniazdo pod opieką rodziców. Zdolność lotu osiągają w 7-8 tygodniu życia.
Pokarm
Chruściel ten żeruje biegając po płytkiej wodzie lub po pływających na powierzchni wody roślinach. Żywi się głównie owadami, ślimakami, kijankami i dżdżownicami. Na jesieni uzupełnia ten pokarm nasionami i zielonymi częściami roślin.
