Kobylak (Rumicis, Rumex)
Występowanie
Miejsce występowania to Turcja oraz Europa. W naszym kraju jest to roślina pospolita na terenach niżowych.
Wygląd
Łodyga wzrasta ku górze, dorasta do 2 m wysokości. Liście są duże, mogą mieć do 50-80 cm długości. Kwiaty zebrane są w wiechowate kwiatostany.
Zbiór
Korzenie zbiera się wiosną lub jesienią. Suszenie należy przeprowadzić w temperaturze nie wyższej niż 50 stopni Celsjusza.
Właściwości lecznicze
Korzeń ma działanie ściągające i bakteriobójcze, dlatego wykorzystuje się go do leczenia
ran na skórze, również tych trudno gojących się, na przykład owrzodzeń. Sprawdza się także w leczeniu łuszczycy oraz wyprysków skórnych czy trądziku. Poleca się go stosować do leczenia nieżytów górnych dróg oddechowych oraz do regulowania wypróżnień Korzeń wykorzystywany jest także w anemii, ponieważ posiada w swoim składzie związki odpowiedzialne za lepsze przyswajanie żelaza. Stosuje się go do przeciwdziałania zbyt obfitym miesiączkom. Wykorzystywany jest także do leczenia stanów po krwotokach i nadmiernych krwawieniach. Kobylak wykorzystywany jest także w leczeniu zaburzeń trawienia, czasami przy towarzyszących im skurczach żołądka. Pomaga regulować przemianę materii, a ponadto pobudza apetyt. Wzmaga również wydzielanie soków trzustkowych, działa żółciotwórczo. Dzięki właściwościom przeciwgrzybiczym stosuje się go do leczenia grzybic. Doceniany jest również w walce z chorobami o podłożu autoimmunologicznym – pomaga w leczeniu chorób reumatycznych, atopowego zapalenia skóry czy tocznia. Korzeń kobylaka wykorzystywany jest także do leczenia pacjentów rekonwalescentów, podaje się go także w ogólnym osłabieniu fizycznym, jak również do leczenia osób osłabionych po przebytych chorobach zakaźnych.
Praktyczne zastosowanie
Odwar do płukania jamy ustnej i gardła przy stanach zapalnych, oraz na trudno gojące się rany i owrzodzenia
Składniki:
1 łyżka rozdrobnionego korzenia kobylaka
Woda
Korzeń zalać szklaną wody i gotować przez około 5 minut. Odstawić do naciągnięcia na około pół godziny. Przecedzić. Pić 2 razy dziennie po około 100 ml. Zalecany okres kuracji – 3 tygodnie. Po przeprowadzonej kuracji należy zrobić przerwę, która powinna trwać 1 lub 2 miesiące. Później można kurację powtórzyć.
Na biegunkę dla noworodka od pierwszych chwil, mojej córci z miejsca przeszło, od razu babcia poleciała po ,koński szczaw, te nasiona się zaparza i ciut daje tego picia, z miejsca zastopowało.. Tak kiedyś nasze prababcie leczyły buiegunki…
Pozdrawiam, fajna strona :)
dla mnie to dziejszy stoperan , i darmowy ,jesli zaopatrze sie w pore nas, a może sie zdażć
Szczaw lancetowaty Rumex hydrolapathum łodyga wzniesiona, rozgałęziona, liście lancetowate, całobrzegie, nasady klinowate, kwiaty zebrane w wzniesione wiechy, zewnętrzne listki okwiatu są przylegające, wewnętrzne ostro zakończone. Z korzenia pozyskuje się żółty barwnik, roślina ozdobna i lecznicza, korzeń działa przeciwbiegunkowo, bakteriostatycznie, ściągająco, leczy biegunki, czerwonkę, wrzody, rany. Rośnie na przydrożach, brzegach rzek i stawów.
Kobylak tez wszędzie rośnie i mozma go jeść.