Rumianek pospolity kwiat - opis, wygląd, występowanie, zastosowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas ziół Zioła rośliny rośliny naczyniowe rośliny nasienne okrytonasienne astrowce astrowate Asteroideae rumianek Rumianek pospolity kwiat
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Rumianek pospolity kwiat (Matricaria chamomilla)

Nazywana/y także: kamelki, kamila, rumionek, rymionek, rumianek polny, rumianek prawdziwy, rumek, rumialek, marona, maruna, roman, romek, rumian, rumianek apteczny, romienka, rumianek zwyczajny, marzana pospolita, ramaszek, rumianek drobny, rumianek pachnący.
Kwiaty rumianku pospolitego, fir0002 | flagstaffotos.com.au [GFDL 1.2], via Wikimedia Commons
Spis treści

Występowanie

Rumianek pospolity to jedna z najbardziej znanych i popularnych roślin leczniczych. Pochodzi ze wschodniej części basenu Morza Śródziemnego. Współcześnie roślina w formie dzikiej występuje w Europie oraz Azji i na Bliskim Wschodzie. Jako gatunek zawleczony występuje w Australii i Ameryce Północnej. W Polsce jest rośliną pospolitą.

Wygląd

 
Łodyga rośliny może osiągnąć 50 cm wysokości.  Jest wewnątrz pusta. Liście ułożone są skrętolegle, są 2- lub 3- krotnie pierzastodzielone. Kwiaty zebrane są w koszyczki, mają białą barwę. Wraz z przekwitaniem zginają się ku dołowi. Owoc to malutka niełupka o podłużnym kształcie. Korzeń jest cienki i rozgałęziony.

Uprawa i zbiór

Surowiec, czyli koszyczki kwiatowe zbiera się w początkowym okresie kwitnienia rośliny (od maja do września). Suszenie należy przeprowadzić w warunkach naturalnych – w suchym, przewiewnym i zacienionym miejscu.

Właściwości lecznicze

Rumianek stosowany jest powszechnie w leczeniu nieżytów przewodu pokarmowego. Działa bowiem rozkurczająco na mięśnie gładkie, pomaga w zaburzeniach trawienia, wykorzystywany jest do leczenia wrzodów żołądka, jelit i dwunastnicy, wzmaga apetyt, niweluje wzdęcia, pomaga przy nadkwasocie. Surowiec działa przeciwzapalnie, przyspiesza gojenie się ran. W formie zewnętrznej używany jest do leczenia podrażnień oraz stanów zapalnych skóry. Pomaga w stanach zapalnych dziąseł i jamy ustnej. Jest używany również do leczenia otarć naskórka u niemowląt. Sprawdza się także w leczeniu stanów zapalnych miejsc intymnych oraz odbytu. Pomaga leczyć hemoroidy oraz upławy. Rumianek ma działanie moczopędne, dlatego wykorzystywany jest do leczenia infekcji pęcherza moczowego oraz nerek. Działa przeciwzapalnie i antyseptycznie, stosuje się go podczas przeziębienia i grypy. Rumianek znany jest ze swoich doskonałych właściwości łagodzących układ trawienny niemowląt – wykorzystuje się go w celu łagodzenia wzdęć i skurczów jelit u maluszków. To delikatnie działające zioło sprawdza się również w leczeniu osób starszych. Roślina ta doskonale nadaje się do inhalacji, które są pomocne w zapaleniu górnych dróg oddechowych, a także astmie czy katarze. Inhalacje stosowane są także podczas przeziębień. Stosowany zewnętrznie jest pomocny w leczeniu stanów zapalnych oczu.  Świetnie sprawdza się jako naturalny środek do leczenia alergii, choć niestety sam może działać alergizująco, szczególnie na osoby o wrażliwej skórze. Rumianek działa również lekko uspokajająco. W celu rozluźnienia się można pić napar z rumianku bądź skorzystać z relaksującej kąpieli z dodatkiem koszyczków rośliny.

Praktyczne zastosowanie

Napar z rumianku na zaburzenia trawienia oraz do stosowania zewnętrznego

Składniki:

  • 1 łyżka suszonych kwiatów rumianki
  • Woda

Rumianek zalać szklanką wrzącej wody. Zostawić pod przykryciem do naciągnięcia na około 10 minut. Stosować wewnętrznie lub zewnętrznie do nasiadówek i przemywania skóry.

Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
1 Komentarz
Inline Feedbacks
View all comments

Rumianek pospolity Matricaria chamomilla naga, rozgałęziona, pusta w środku łodyga, na końcach rozgałęzień są koszyczki. Ulistnienie skrętoległe, liście siedzące, dwukrotnie lub trzykrotnie pierzaste. Mają nitkowate, równowąskie, ostro zakończone łatki. Kwiaty zebrane są w koszyczki, brzeżne są nibyjęzyczkowe, białe, przekwitając odginają się w dół. W okresie kwitnienia w dzień są prostopadłe do szypułki, wieczorem równoległe do szypułki. Środkowe obupłciowe, o 5 pręcikach zrośniętych w rurkę otaczających słupek, żółte, rurkowate, pięcioząbkowe, bardzo małe, usadowione na wypukłym dnie kwiatostanowym, wewnątrz pustym. Owoc to mała podłużna, lekko wygięta na szczycie niełupka bez puchu kielichowego, ma 5 żeberek. Korzeń jest cienki, palowy mocno rozgałęziony. Roślina lecznicza, herbatki z kwiatów leczą hemoroidy, rany, zaburzenia układu pokarmowego, bóle brzucha, wzdęcia, kolkę jelitową, gorączkę, pieluszkowe zapalenia skóry, grzybicę, za[palenie spojówek. Rośnie przy drogach, na miedzach i na podwórkach.