Śliwa tarnina (Prunus spinosa)

Występowanie

Występuje w Europie (z wyłączeniem części Półwyspu Skandynawskiego i Islandii), Azji Mniejszej, północnej Afryce, na Kaukazie oraz w Iranie. W formie gatunku zawleczonego znaleźć go można w Ameryce Północnej (tereny o umiarkowanym klimacie w Kanadzie i USA), Australii, Nowej Zelandii i Tasmanii. Jest gatunkiem uprawianym w wielu miejscach na świecie, na przykład w Chinach. Tarnina, zwana najczęściej śliwą tarniną, występuje pospolicie na terenie całej Polski.

Wygląd

Tarnina występuje w formie krzewu, który może dorastać do 3 m wysokości. Bardzo rzadko zdarza się, że roślina występuje w formie drzewa, które może osiągać do 6-8 m wysokości. Krzew ma ciernie i jest gęsto rozgałęziony. Liście ułożone są skrętolegle, mają kształt eliptyczny lub odwrotnie jajowaty. Młode liście są omszone od góry i od dołu. Dojrzałe natomiast posiadają delikatne omszenie jedynie od spodu. Kwiaty są niewielkie, najczęściej osadzone pojedynczo. Płatki mają barwę białą lub zielonkawobiałą. Owoce są kuliste i osiągają średnicę do 1,5 cm. Mają barwę czarnosiną z niebieskim nalotem. Owoce są gęsto ułożone na roślinie. Tarnina owoc ma gorzki i cierpki smak.

Uprawa i zbiór

Roślina lubi praktycznie każdą glebę, wyjątek stanowi gleba kwaśna. Nie lubi również stanowisk podmokłych. Idealne miejsce uprawy to stanowiska nasłonecznione z dobrze przepuszczalnym podłożem. Krzewu nie trzeba przycinać. Uprawę należy odchwaszczać. Konieczne jest również poprawianie jakości gleby poprzez nawożenie roślin co kilka lat naturalnym nawozem.

Kwiaty tarniny zbiera się na początku kwitnienia. Suszenie należy przeprowadzić układając kwiaty cienką warstw w zacienionym i przewiewnym miejscu. Decydując się na suszenie w suszarni, temperatura nie powinna przekraczać 35 stopni Celsjusza.

Zbiór owoców przeprowadza się po pierwszych przymrozkach. Suszy się je tak samo jak kwiaty.

Właściwości lecznicze

Tarnina właściwości ma bardzo liczne. Kwiaty rośliny mają działanie napotne i moczopędne, dzięki temu ułatwiają oczyszczanie i odtruwanie organizmu ze szkodliwych produktów przemiany materii. Sprawdzają się wobec tego w leczeniu dny moczanowej czy reumatyzmu. Doskonale nadają się do leczenia chorób układu moczowego, między innymi kamicy nerkowej czy zapalenia pęcherza. Mają działanie bakteriobójcze oraz przeciwzapalne. Działają również przeciwwysiękowo oraz uszczelniająco na naczynia krwionośne – pomagają w leczeniu żylaków i hemoroidów. Tarnina działa przeciwalergicznie na organizm. Napar z kwiatów tarniny polecany jest do stosowania jako płukanka w zapaleniu gardła i jamy ustnej. Odwar z kwiatów oraz owoców sprawdza się natomiast w leczeniu problemów żołądkowo-jelitowych. Jest również pomocny w leczeniu zaparć. Owoce tarniny doskonale nadają się do leczenia nieżytów żołądka i jelit, również tych występujących u dzieci i starszych osób. Pomagają leczyć stany zapalne oraz nadmierną fermentację w jelitach, która objawia się na przykład wzdęciami i gazami. Kwiaty i owoce wykorzystywane są do leczenia kobiecych dolegliwości, pomagają w nadżerkach, stanach zapalnych narządów intymnych oraz upławach. Tarnina sprawdza się także w leczeniu stanów zapalnych skóry oraz trądziku.

Praktyczne zastosowanie

Odwar z owoców tarniny na nieżyt żołądka i jelit

Składniki:

• 2 łyżki owoców tarniny
• Woda

Owoce zalać szklanką wody. Gotować przez 5 minut. Odstawić na kwadrans. Przecedzić.

.