Dziwogłówka wiosenna (Eubranchipus grubii)

Występowanie

Dziwogłówka wiosenna występuje na nizinach Europy Środkowej, Wschodniej i Północnej. W wielu miejscach jej zasięg jest nieciągły.

Budowa

Dziwogłówka wiosenna to drobny skorupiak. Ciało składa się z głowy tułowia i odwłoka. Głowa jest stosunkowo duża, z dobrze zaznaczonymi częściami: przednią i szczękową. Na głowie znajdują się oczy na słupkach oraz dwie pary czułków. Pierwsza para czułków jest zredukowana, druga silnie rozwinięta. Ciało wydłużone, pozbawione jest pancerza, z wyraźną segmentacją. Tułów zbudowany jest z 11 segmentów. Na tułowiu występuje 11 par spłaszczonych odnóży, służących do odcedzania pokarmu, oddychania oraz do poruszania. Odwłok nie posiada odnóży, zbudowany jest z 9 segmentów. Telson zakończony jest widełkami. Barwa ciała różnorodna, półprzezroczysta, od żółtoczerwonej, pomarańczowoczerwonej, przez niebieską do zielonkawej. Dymorfizm płciowy jest widoczny. U samców na głowie występują wyrostki, których brak u samic. Samice są natomiast smuklejsze i dłuższe.

Tryb życia

Dziwogłówka wiosenna występuje na wiosnę (od marca do maja). Zamieszkuje niewielkie zbiorniki wodne, spotykana jest często w zbiornikach występujących okresowo. Notowana jest w niewielkich oczkach wodnych na terenach zalewowych, śródleśnych kałużach i jeziorkach, rowach melioracyjnych i zalanych koleinach. Preferuje głównie zbiorniki na terenach porośniętych lasem liściastym, nie jest spotykana na otwartych przestrzeniach. Pływa grzbietem skierowanym do dołu.

Odżywianie

Dziwogłówka wiosenna żywi się planktonem. Pokarm odfiltrowuje z wody. Falując odnóżami napędza cząstki pokarmowe do otworu gębowego.

Rozmnażanie i rozwój

Dziwogłówka wiosenna przed rozrodem samica zrzuca wylinkę. Zapłodnienie jest wewnętrzne. Jaja rozwijają się w komorze lęgowej samicy. Rozwój jaj trwa około tygodnia. Samica może złożyć do 50 jaj. Po rozrodzie dorosłe giną. Średnica jaj wynosi około 0,25 mm. Ich barwa jest początkowo biała, z czasem staje się czerwona. Jaja opadają na dno, gdzie pozostają aż do wyklucia. Do rozpoczęcia rozwoju zarodkowego jaja muszą być przemrożone i przesuszone. Na początku wiosny kolejnego roku z jaj wykluwają się larwy. Larwy po wykluciu dojrzewają w ciągu kilku tygodni. Wzrost ciała następuje poprzez linienie. Wraz ze spadkiem poziomu wody w zbiorniku i wzrostem temperatur, spada ilość tlenu. Zależnie od warunków długość życia może się znacznie różnić – im wyższa temperatura tym długość życia jest krótsza. Żyje maksymalnie do 3 miesięcy.