Jedwabnik morwowy (Bombyx mori)

Występowanie
Jedwabnik morwowy nie jest obecnie spotykany w naturalnym środowisku. Pierwotnie prawdopodobnie zamieszkiwał znaczny obszar Azji. Obecnie w hodowli spotykany jest przede wszystkim w Chinach, Indiach, Japonii i Australii. Jako zwierze hodowlane pojawił się w Europie już w VI w n. e., a o hodowli w Polsce pierwsze wzmianki pochodzą z XVII w.
Budowa
Jedwabnik morwowy należy do rodziny prządkowate (Bombycidae). Czułki są podwójnie grzebieniaste. Barwa ciała brudnobiała. Ciało jest silnie owłosione. Samce są mniejsze i smuklejsze od samic. Gąsienice początkowo są brunatne, następnie szarawe, w późniejszym czasie stają się żółte. Poczwarki są brązowe.
Biologia
Obecnie jedwabnik morwowy spotykany jest wyłącznie w hodowli. Ze względu na długotrwałe udomowienie zatraciły zdolność lotu i nie mają mechanizmów obronnych przed drapieżnikami – nie przetrwałyby w środowisku naturalnym. Jedwabnik morowy jest motylem nocnym. Przechodzi przeobrażenie zupełne. W ciągu roku występuje jedno pokolenie. Samica składa od 300 do 600 jaj. Jaja są jasne i maja około 1 mm średnicy. Zimuje w stadium jaja. Na wiosnę z jaj wylęgają się gąsienice. Początkowo mierzą 3 mm, pod koniec rozwoju osiągają do 8-10 cm. Rozwój trwa około 4-5 tygodni. W tracie rozwoju larwa czterokrotnie linieje. Przepoczwarczenie odbywa się w kokonie. Przędza jest barwy białej, żółtej lub seledynowej. Stadium poczwarki trwa od 10 do 14 dni. Aby pozyskać nić do produkcji jedwabiu zabija się poczwarki w oprzędzie, ponieważ postacie dorosłe wydostając się z kokonu niszczą oprzęd. Owad krótko po przeobrażeniu w imago przystępuje do kopulacji. Postacie dorosłe mają uwstecznione narządy gębowe, w związku z tym nie pobierają pokarmu. Gąsienice żerują na liściach morwy. Imago żyje do dwóch tygodni.