Kangur antylopi (Macropus antilopinus)

Wygląd
Kangur antylopi to jeden z większych przedstawicieli rodziny kangurowatych. Samce osiągają długość ciała do 1,2 m oraz wagę do 49 kg, podczas gdy samice są mniejsze, ważące do 20 kg. Charakterystyczną cechą jest wyraźny dymorfizm płciowy – samce mają intensywnie rudo-brązowe futro, podczas gdy samice są szaro-srebrzyste z jaśniejszym brzuchem. Futro jest krótkie, z jaśniejszym brzuchem i ciemniejszymi kończynami. Ogon jest gruby i pokryty sierścią, utrzymując jednolitą szerokość na całej długości.
Występowanie
Kangur antylopi zamieszkuje tropikalne obszary północnej Australii, obejmujące Półwysep Jork w Queensland, Top End w Terytorium Północnym oraz region Kimberley w Australii Zachodniej. Preferuje otwarte lasy eukaliptusowe z trawiastym podszytem, tereny półpustynne oraz obszary w pobliżu wód. Zasięg występowania tego gatunku nie przekracza 500 m n.p.m.
Tryb życia
Kangur antylopi jest zwierzęciem stadnym, żyjącym w grupach liczących od 3 do 30 osobników. Samce w grupach rywalizują o dominację, co może prowadzić do walk. Komunikacja w obrębie grupy obejmuje różne dźwięki, takie jak syczenie, chrapliwy kaszel czy delikatne klikanie. W okresie deszczowym aktywność żerowania może odbywać się zarówno w dzień, jak i w nocy, natomiast w porze suchej ogranicza się do późnych godzin popołudniowych i wieczornych.
Dieta
Kangur antylopi jest roślinożerny, żywi się głównie trawami, szczególnie preferując niskie trawy i miejsca z krótką roślinnością. Dzięki specjalistycznemu układowi pokarmowemu potrafi efektywnie trawić włókniste materiały roślinne.
Rozmnażanie
Rozród u kangura antylopiego może odbywać się przez cały rok, jednak większość narodzin przypada na okres przed rozpoczęciem pory deszczowej. Samica rodzi bardzo małe, niedojrzałe młode, które po narodzinach wspinają się do torby lęgowej matki, gdzie rozwijają się przez około 200 dni. Po opuszczeniu torby młode pozostaje pod opieką matki przez kolejne 100 dni, karmione jej mlekiem.
Ochrona
Kangur antylopi nie jest zagrożony wyginięciem. Zgodnie z Czerwoną Listą IUCN jego status to „LC” (Least Concern – najmniejsza troska). Jest to gatunek pospolity, który nie wymaga specjalnych działań ochronnych.
Ciekawostki
- Kangur antylopi jest jednym z symboli północnej Australii, często pojawiającym się w literaturze i sztuce aborygeńskiej.
- Jest to jedyny gatunek kangura występujący w regionie Kimberley.
- Współczesne badania pokazują, że kangury antylopie mogą przyczyniać się do zmniejszenia emisji metanu w atmosferze.
Kangur antylopi – pytania i odpowiedzi
Jakie są główne różnice między kangurem antylopim a kangurem rudym?
Kangur antylopi jest mniejszy od kangura rudego, z samcami ważącymi do 49 kg w porównaniu do 90 kg u samców kangura rudego. Dodatkowo, kangur antylopi ma jaśniejsze futro i preferuje wilgotniejsze siedliska, podczas gdy kangur rudy zamieszkuje bardziej suche tereny.
Czy kangury antylopie są niebezpieczne dla ludzi?
Choć kangury antylopie są dzikimi zwierzętami, zazwyczaj unikają kontaktu z ludźmi. Jednak w sytuacjach zagrożenia mogą bronić się za pomocą silnych nóg i ostrych pazurów. Warto zachować ostrożność i nie zbliżać się do dzikich kangurów.
Jakie są naturalne zagrożenia dla kangura antylopiego?
Głównymi zagrożeniami dla tego gatunku są drapieżniki, takie jak dingo, oraz zmiany w środowisku naturalnym spowodowane działalnością człowieka, takie jak wylesianie czy zmniejszenie dostępności wody.