Kraśnik sześcioplamek (Zygaena filipendulae)

Ćma, której zachciało się latać wśród promieni słonecznych – nie dość że prowadzi dzienny tryb życia, to przebywa głównie na terenach odkrytych. Wielu nazywa kraśniki motylami, jednakże ich budowa świadczy o nieco innym pochodzeniu…

Wygląd

Kraśnik sześcioplamek to dość mały owad, rozpiętość skrzydeł wynosi 3 cm, rzadziej 4. Mimo niewielkich rozmiarów, można go rozpoznać z daleka – czarne skrzydełka i 6 czerwonych plamek są tu wizytówką. Pierwsze 2 plamki (najbliżej głowy) często się zlewają, lecz ostatnie są już bardzo wyraźne. Z bliska skrzydła mienią się na granatowo (rzadziej zielono). Tylne są czerwone z czarnymi obwódkami. Układane są wzdłuż ciała, jak u innych ciem; jednakże czułka już bardziej przypominają te u motyli dziennych. Jeśli zaś chodzi o latanie… do mistrzów im daleko.

Gąsienica jest równie kontrastowo ubarwiona. Całe jej ciało jest żółto-zielone, z dwoma rzędami czarnych plamek. Głowa jest czarna. Osiągają do 22 mm.

Występowanie

Kraśnik sześcioplamek żyje w Europienizinne, nieporośnięte wysoką roślinnością – czyli łąki, polany, nieużytki, wrzosowiska. Zaobserwowano go również na skrajach lasów. Dorosłe owady spotkać można w lipcu i sierpniu. Kraśnik sześcioplamek nadal jest dość pospolity, lecz ich liczebność spada.

Pokarm

Przysmakami dorosłych kraśników sześcioplamków są driakwie (Scabiosa), komonice (Lotus), koniczyna (Trifolium) oraz chabry (Centaurea). Niekiedy spijają nektar z ostów.

Gąsienice również nie są wybredne; ich dieta wygląda podobnie: liście koniczyny, komonicy, jak również babki (Plantago), cieciorki (Coronilla) i ostrołódki (Oxytropis).

Rozród

Samica kraśnika sześcioplamka składa żółtawe jaja na liściach roślin, które potem będą służyły gąsienicom za pokarm. Kilka dni później, pojawiają się małe (i głodne) larwy. Pierwsze pojawiają się w sierpniu. Przez resztę lata oraz jesień – jedzą, linieją, jedzą. Cały niekorzystny czas zimują, a potem znów: jedzą, linieją, jedzą. I tak do czerwca. Potem produkują mnóstwo jasnych niteczek, które z czasem tworzą kokon, a w nim będzie się przeobrażać poczwarka. Oprzęd jest dwukolorowy – do połowy beżowy (tu znajduje się głowa), druga połowa ma barwy nieco intensywniejsze. Niekiedy gąsienice zamiast się przeobrażać, nadal jedzą i zimują po raz drugi.

Dorosłe owady spotkać można w lipcu i sierpniu.