Mintaj (Gadus chalcogrammus)

Występowanie

Zamieszkuje strefę przybrzeżną północnego Oceanu Spokojnego. Na południe zasięg jego występowania sięga Cieśniny Koreańsuskiej na zachodzie i wybrzeży Kalifornii na wschodzie.

Budowa zewnętrzna

Głowa stosunkowo duża. Oczy duże. Otwór gębowy szeroki. Ciało wydłużone. Łuska pokrywająca ciało drobna. Ubarwienie ciała oliwkowo szare, stopniowo rozjaśniające się ku spodowi. Grzbiet jest nieco ciemniejszy. Boki srebrzyste. Spód jasny. Ciało pokryte jest ciemnymi plamami. Występują trzy, wyraźnie oddzielone płetwy grzbietowe. Pierwsza płetwa grzbietowa jest najwyższa spośród pozostałych. Płetwy brzuszne położone są pod płetwami piersiowymi. Występują dwie płetwy odbytowe, pomiędzy nimi również widoczna jest wyraźna przerwa. Pierwsza płetwa odbytowa zaczyna się na wysokości drugiej płetwy grzbietowej. Ponadto płetwy odbytowe również kształtem przypominają płetwy grzbietowe. Płetwa ogonowa jest delikatnie wcięta. Barwa płetw piersiowych, brzusznych, grzbietowych oraz ogonowej brązowawa. Płetwy odbytowe są jasne.

Biologia

Zamieszkuje przybrzeżne wody oceaniczne zwykle do około 400 m głębokości. Często spotykany przy powierzchni. Nie migruje na duże odległości, odbywa jedynie pionowe wędrówki dobowe. Tworzy duże ławice. Dorosłe przebywają bliżej dna. Do rozrodu w zależności od rozmieszczenia przystępuje między styczniem a lipcem. Samica składa od 520 tys. do 1 miliona ziaren ikry. Ikra jest pelagiczna. Średnica ikry wynosi ok 3,4 mm. Wylęg następuje po upływie 9 do 28 dni. Larwa po wylęgu mierzy od 3,8 do 5,1 cm. Dojrzałość płciową osiąga w trzecim bądź w czwartym roku życia (przy długości ciała 30 -38 cm). Maksymalnie dożywa do 28 lat, przeważnie jednak krócej, do 14-15 lat. Żywi się w głównej mierzę planktonem, a także skorupiakami i drobnymi rybami.