Pelikan dzioborogi (Pelecanus erythrorhynchos)

Te wielkie ptaki wyróżniają się spośród innych towarzyszących im gatunków zarówno na swych żerowiskach, gdy pływają spokojnie polując na ryby, jak i gdy wzbiją się w powietrze rozpościerając swe kilkumetrowej rozpiętości skrzydła. W porze godowej łatwo rozpoznać je po osobliwej ozdobie w postaci wachlarzowatej narośli pośrodku długiego dzioba.

Wygląd

Upierzenie pelikana dzioborogiego jest jednolitej białej barwy, jedynie krańce skrzydeł są czarne. Pelikany łatwo rozpoznać po ich długim i dużym dziobie. Dodatkowo spośród innych białych ptaków gatunek ten w okresie godowym wyróżnia się obecnością „rógu” na dziobie – to różni go wyraźnie m.in.  od  spotykanego w Europie pelikana różowego. Dziób, worek skórny pod dziobem oraz nogi mają jasną, cielisto-żółtą barwę. Tęczówki również są jasne. Okala je jasnożółta nieopierzona skóra.

Występowanie

Ptaki te zamieszkują Amerykę Północną. Ich zasięg obejmuje obszary Kanady oraz północnych stanów U.S.A. Zimą pelikan dzioborogi wędruje na południe kontynentu na swoje zimowiska.

Środowisko życia

Słodkie wody śródlądowe jeziora, czasem rzeki, bywa widywany na wybrzeżach. Tereny zimowisk pelikana dzioborogiego obejmują wąskie pasy wybrzeży wraz z deltami rzek. Ptaki te żyją w stadach. Zimą, gdy ich obszar występowania znacznie się kurczy, spotykamy dużo większe grupy pelikanów niż latem.

Lęgi

Para ptaków buduje razem gniazdo na ziemi, nieopodal gniazd innych pelikanów z kolonii rozrodczej. Samica składa dwa jaja. Parze pelikanów udaje się odchować najczęściej tylko jedno pisklę. Lęgi odbywają się zwykle na północnych granicach ich zasięgu. Na zimę migrują nieco na południe, gdzie jest cieplej.

Pokarm

Pelikany dzioborogie pływają w poszukiwaniu zdobyczy. Łowią ryby pływające blisko powierzchni wody, tak że nie muszą zanurzać całego ciała by je złowić, a jedynie głowę i szyję. Wychowujące pisklę pelikany niestrudzenie prowadzą połowy – często by wykarmić potomka polują nawet w nocy.