Pokląskwa (Saxicola ruberta)

Możemy ją zobaczyć na łące, gdzie potrafi godzinami siedzieć na wierzchołku samotnego krzewu w oczekiwaniu na przefruwającą lub pełznącą ofiarę. Przestraszona odlatuje niskim lotem i siada niedaleko na wystającej kępie trawy. Jest tak lekka, że może się utrzymać nawet na źdźble trawy.

Wygląd

Jest to ptak o pionowej postawie ciała. Ubarwienie obu płci jest podobne, u samca bardziej kontrastowe. Wierzch ciała i głowa są ciemnobrązowe. Brew, dwa lusterka na skrzydle i skrajne sterówki (częściowo) – białe. Spód ciała kremowy z lekko pomarańczową piersią. Osobniki młodociane nie posiadają białych lusterek. Bywa mylona z kląskawką.

Biotop

Pokląskwa żyje na wilgotnych łąkach i torfowiskach z rozproszonymi grupami niewielkich drzew lub krzewów, niekiedy także na uprawach leśnych.

Występowanie

Areał lęgowy tego gatunku obejmuje Europę, z wyjątkiem najbardziej północnych i południowych rejonów, Kaukaz i częściowo zachodnią Syberię. Zimę spędza w tropikalnej Afryce. W Polsce jest nielicznym ptakiem lęgowym, najczęściej spotykanym na terenach bagiennych i torfowiskowych, np. w Dolinie Biebrzy.

Lęgi

Gniazdo pokląskwy jest dobrze ukryte pod gęstym nawisem niskiej roślinności zielnej, uwite w dołku na ziemi, często na brzegu rowu. Zbudowane jest z liści traw, łodyżek roślin zielnych i mchu, wyścielone suchymi trawami z dodatkiem włosia. Samica znosi 5-6 niebieskawozielonych jaj i wysiaduje je przez 12-14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 12-13  dniach, ale pozostają pod opieką rodziców jeszcze ponad dwa tygodnie. Wyprowadza 1 lęg w roku, na ogół w drugiej połowie maja.

Pokarm

Pokląskwa odżywia się owadami, pająkami i dżdżownicami, a pokarm znajduje zarówno w powietrzu, jak i wśród roślin i na ziemi.