Srebrna mrówka saharyjska (Cataglyphis bombycina)

Biologia
Srebrna mrówka saharyjska to jeden najlepiej przystosowany do skrajnych warunków gatunków owadów. W związku ze swoimi niezwykłymi przystosowaniami do znoszenia ekstremalnego gorąca jest obiektem wielu fascynujących badań naukowych. Srebrne mrówki saharyjskie są „termalnymi padlinożercami” – żywią się martwymi, drobnymi zwierzętami, które nie zniosły pustynnego gorąca. Aby korzystać z takich zasobów pokarmowych, same mrówki muszą być odporne na gorąco. Srebrne mrówki saharyjskie giną w temperaturze 53 stopni Celsjusza; dzięki swoim długim odnóżom, bardzo szybkiemu biegowi (są jednymi z najszybszych owadów na świecie), oraz odblaskowym włoskom na ciele mogą przeżyć jednak w miejscach, gdzie temperatura gruntu przekracza 70 stopni Celsjusza.
Wygląd
Srebrna mrówka saharyjska ma dwie bardzo charakterystyczne cechy wyglądu: bardzo długie odnóża (przy czym ich pierwsza para jest uniesiona do góry, a do biegania używane są tylko dwie dalsze pary) oraz niezwykły srebrny połysk. Długie odnóża utrzymują tułów mrówki wysoko nad piaskiem, gdzie temperatura jest odrobinę niższa niż na samej rozgrzanej powierzchni podłożaświatło słoneczne (zarówno światło widzialne, jak i promieniowanie podczerwone) i tym samym powodują, że ciało mrówki wolniej się nagrzewa. Planuje się wykorzystanie wzorowanej na tym technologii do lepszej izolacji termicznej różnych obiektów czy nawet ludzkich ubrań.
Występowanie
Srebrne mrówka saharyjska występuje na pustyniach piaszczystych północnej Afryki (Sahara) i Półwyspu Arabskiego.
Pokarm
Srebrna mrówka saharyjska żywi się głównie martwymi owadami, które za dnia nie zdążyły schronić się w piasku przed palącymi promieniami słońca – innymi mrówkami, chrząszczami, muchówkami.
Rozród
Srebrna mrówka saharyjska żyje w olbrzymich podziemnych gniazdach. Gniazda tych mrówek mogą sięgać kilka metrów w głąb ziemi, a różne wejścia do nich mogą być od siebie odległe o kilka metrów. W pojedynczym gnieździe żyje kilkanaście-kilkadziesiąt tysięcy robotnic i żołnierzy – wszystkie są potomkiniami pojedynczej królowej, ciągle produkującej jaja. Młoda, uskrzydlona królowa kojarzy się po kolei z kilkoma samcami, które będą ojcami potomstwa wyprodukowanego przez nią przez całe życie. W kolonii srebrnych mrówek saharyjskich liczbowo dominują robotnice – w przeciwieństwie do nich, żołnierze stanowią tylko ok. 1-2% wszystkich osobników w kolonii.