Syczoń krzykliwy (Megascops asio)

Syczek krzykliwy jest niewielką sową. Tak, jak pokrewne mu gatunki, syczek prowadzi nocny tryb życia. Jego identyfikację w terenie utrudnia wewnątrzgatunkowe zróżnicowanie pod względem upierzenia. Możemy napotkać zarówno brudnoszare jak i o wiele ładniejsze, rudo-brązowe osobniki.
Wygląd
Osobniki tego gatunku miewają bardzo zróżnicowane upierzenie. U jednych pióra mają barwę szarą innych brunatną, lub pośrednią – brązowo-szarą. Pióra zdobią drobne, ciemne cętki. Taka zmienność jest cechą wielu gatunków sów – syczek krzykliwy nie jest w tym względzie wyjątkiem. Na głowie dwa niewielkie pęczki piór. Tęczówki mają jasny, żółty kolor. Dziób i nogi są jasne. Nogi niemal w całości okryte jasnymi piórami.
Występowanie
Gatunek ten zamieszkuje Amerykę Północną. Jego zasięg obejmuje większą część kontynentu. Rozciąga się od wschodnich i południowych wybrzeży daleko w głąb lądu. Nie spotkamy go jedynie na terenach położonych na zachodzie oraz na północy.
Środowisko życia
Ptaki te żyją w lasach. Nie są jednak bardzo wybredne, jeśli chodzi o siedlisko. Często za schronienie wystarcza im niewielki, zadrzewiony obszar. Bywają gośćmi w miejskich parkach.
Lęgi
Syczki krzykliwe zakładają gniazda w dziuplach. Samica składa mniej więcej 5 jaj. Oboje rodziców opiekują się swym potomstwem. Młode sowy po opuszczeniu gniazda trzymają się blisko swoich rodziców jeszcze przez około miesiąc.
Pokarm
Syczek krzykliwy poluje na niewielkie zwierzęta, głównie na kręgowce m.in. gryzonie i inne ptaki. Jeśli nadarzy się okazja, zjada także napotkane owady. Sowy to drapieżne ptaki, jednak sposób ich polowania różni się nieraz znacznie od tego jaki możemy obserwować w dzień u innych znanych nam drapieżników. Ptaki te nie szybują wysoko w poszukiwaniu zdobyczy, ale wyczekują na nią siedząc nieruchomo w jednym miejscu. Syczki często poszukują pożywienia na dnie lasu, „przechadzając” się wśród zarośli.