Żeglarz portugalski (Physalia physalis)
![By Pixelschubser (Own work) [GFDL, CC-BY-SA-3.0 or CC BY 2.5], via Wikimedia Commons](https://www.ekologia.pl/wp-content/uploads/2023/01/800px-Physalia_physalis_cumbuco_brasilia.jpg)
Wygląd
Kolonia o wysokim stopniu organizacji, w skład której wchodzi kilkadziesiąt polimorficznych polipów. Osadzone są na pniu – osi kolonii. Można wyróżnić kilka typów polipów odpowiedzialnych za różne funkcje życiowe: gastrozoidy (pobieranie pokarmu), dactylozoidy (obrona) oraz gonozoidy (rozród). Pneumatofor – narząd hydrostatyczny, unoszący się na powierzchni wody, a także stanowiący funkcję żagla, rozdęty, barwy różowawej lub niebieskawej. Wewnątrz pneumatofora znajdują się komory gazowe z gruczołami gazowymi. Pod nim umieszczone są polipy rozrodcze, odżywcze oraz obronne jak również długie nici chwytne.
Występowanie
Żeglarz portugalski zamieszkuje oceany całego świata. Jednak częściej spotykany jest w wodach tropikalnych i subtropikalnych, gdzie często tworzy duże ławice. Zamieszkuje powierzchnię słonych mórz i oceanów. Nie porusza się aktywnie, jest unoszony przez prądy wodne i wiatry. Spotykany jest głównie na otwartym morzu, ale w niektórych przypadkach spychany jest do zatok i na plaże. Zanurza się do głębokości 30 m.
Pokarm
Żywi się m.in. planktonem, drobnymi rybami oraz skorupiakami chwytanymi przez nici chwytne, posiadające komórki jadowe – parzydełka, za pomocą których zdobywa pożywienie, a także broni się przed wrogiem. Po złapaniu ofiary nici przenoszą ją do polipów pokarmowych, po połknięciu substancje pokarmowe dzielone są między całą kolonie. Jad żeglarza może stanowić poważne zagrożenie dla człowieka.
Rozród
Występuje rozmnażanie bezpłciowe polegające na odrywaniu się osobników od kolonii oraz rozmnażanie płciowe, poprzez wydalanie komórek płciowych do wody. Przy rozmnażaniu płciowym następuje zapłodnienie zewnętrzne.