Czasznica oczkowa (Lycoperdon utriforme)

Wstęp

Czasznica oczkowata jest grzybem jadalnym. Czasznica oczkowa to dawna nazwa purchawki oczkowanej. Jest to grzyb pospolity w Polsce.

Sezon

Grzyb ten rośnie w sezonie od maja do listopada. Występuje pojedynczo lub w grupach.

Występowanie

Rzadko występuje w lasach oraz parkach. Najczęściej czasznicę oczkowatą spotkać można na terenach poza lasem. Rośnie na suchych łąkach, polanach, pastwiskach i innych otwartych przestrzeniach. Grzyb ten lubi dobrze nasłonecznione miejsca.

Wygląd

Owocnik dorasta do 15-20 cm, ma kształt określany jako maczugowaty lub okrągło-bulwiasty, ponieważ od spodu grzyb ten jest wydłużony, natomiast im wyżej ku górze, tym kształt bardziej się rozszerza. Młode owocniki z zewnątrz mają barwę białą, później przybierają barwę szarobrązową i popękaną. Wewnątrz są barwy olwikowobrunatnej lub brunatnej. Wraz z dojrzewaniem owocnika zewnętrzna warstwa ulega łuszczeniu i w końcu odpada, w ten sposób pojawia się osłona wewnętrzna zwana endoperydium, która ma barwę szarobrązową, orzechową lub oliwkowobrązową. Endoperydium pęka i dzieli się na nierówne płaty, które opadają do podglebia – dzieje się tak po dojrzeniu zarodników. Później jeszcze przed długi czas rozłożone do podglebia owocniki są zauważalne pod postacią miseczkowatych szczątków.

Właściwości

Czasznica oczkowata jest grzybem jadalnym. Do spożycia przeznaczone są jednak tylko młode owocniki, dla których cechą charakterystyczną jest całkowicie biały przekrój. Badania naukowe przeprowadzone w roku 2005 dowiodły, że czasznica posiada właściwości antybakteryjne oraz słabe przeciwgrzybicze.

Zastosowanie

Grzyb ten należy spożywać w formie smażonej lub suszonej.