Gąska czarnołuskowa (Tricholoma atrosquamosum Sacc.)

Wstęp

Gąska czarnołuskowa to grzyb rzadko opisywany, należący do rodziny gąskowatych. Nieliczne źródła, w których znaleźć można opisy tego grzyba nie podają informacji odnośnie jego spożycia, dlatego uznaje się go za grzyba niejadalny.

Sezon

Gąska czarnołuskowa rośnie od września do listopada.

Występowanie

Najliczniejsze okazy gąski czarnołuskowej znaleźć można w lasach mieszanych i liściastych, choć czasami występują również w lasach iglastych, znaleźć je można wówczas pod sosnami i świerkami. Występuje na terenie Europy oraz Ameryki Północnej. W wielu krajach Europy jest wpisany na czerwoną listę gatunków zagrożonych, w Polsce nie uznaje się go za gatunek zagrożony.

Wygląd

Kapelusz gąski czarnołuskowej osiąga średnicę od 3 do 9 cm. Na początku ma kształt przypominający dzwonek z podwiniętym wąsko brzegiem, później kształtem przypomina łuk lub przybiera formę rozpostartą. Pośrodku kapelusza bardzo często występuje szeroki garb, który jest bardzo charakterystyczny. Na powierzchni występują łuski, których kolor zależy od wieku okazu – u młodych owocników mają barwę siwoczarną, natomiast u starszych brązowoczarną. Brzegi kapelusza mają odcień białawy.

Blaszki mają kolor od białego do siwego, są gęste. Na ostrzach czasami znaleźć można kosmyki barwy czarnej.

Trzon osiąga wysokość od 3 do 7 cm i grubość do 2 cm. Ma walcowaty kształt i jest wypełniony w środku. Ma barwę białą. Jest gładki lub włóknisty.

Miąższ jest mięsisty i kruchy. Ma barwę białą. Zapach przyjemny – korzenny, smak określany jako lekko mączny.

Właściwości

Wiele źródeł ze względu na brak pełnych informacji uznaje gąskę czarnołuskową za grzyb niejadalny. W Rosji jest jednak spożywana i uznawana za grzyb jadalny.

Zastosowanie

Gąska czarnołuskowa nie posiada żadnego praktycznego zastosowania.