Piaskowiec kasztanowaty (Gyroporus castaneus)

Wstęp
Piaskowiec kasztanowaty to bardzo rzadko spotykany grzyb w Polsce, który określany jest jako jadalny.
Sezon
Piaskowiec kasztanowaty rośnie od lipca do października.
Występowanie
Piaskowiec kasztanowaty występuje bardzo rzadko i w niewielkich siedliskach. Spotkać go można pod dębami lub w okolicach innych drzew liściastych. Grunt, na którym rośnie musi być specyficzny o stosunkowo piaszczystej strukturze. Grzyb ten zagrożony jest również w innych krajach Europy, w tym w krajach skandynawskich lub Czechach.
Wygląd
Piaskowiec kasztanowaty posiada bardzo charakterystyczny dla siebie kapelusz, rdzawy, o wypukłej budowie. Z czasem kapelusz ulega spłaszczeniu, a później skórka staje się znacznie jaśniejsza. Z czasem także zaczyna pękać, tworząc tak zwane poletka.
Grzyb posiada rurki, które początkowo są białe, a z wiekiem stają się żółtawe. Nie sinieją przy dotyku lub przekrojeniu. Pory bardzo drobne, również początkowo białe, później żółte.
Trzon jest powyginany, dosyć masywny, nieregularny. Charakterystyczny dla piaskowców, bardzo suchy. Barwa trzonu jest czerwonobrązowa lub brązowa. Gąbczasty, z czasem staje się pusty lub posiada puste komory.
Miąższ grzyba jest praktycznie pozbawiony zapachu i smaku. Z czasem staje się kruchy i nie zmienia zabarwienia.
Zarodniki gładkie, jajowate, praktycznie bezbarwne. Wysyp zarodników bladożółty.
Właściwości
Grzyb ten jest zagrożony w Polsce, wykorzystywanie go w celach kulinarnych nie powinno mieć miejsca.
Zastosowanie
Piaskowiec kasztanowaty nadaje się głównie do suszenia, nie sprawdza się jako grzyb do duszenia, gotowania, marynowania czy smażenia.
Rośnie u mnie w ogrodzie