Pieprznik pomarańczowy (Cantharellus friesii)

Wstęp

Pieprznik pomarańczowy jest grzybem niejadalnym. W Polsce występuje rzadko.

Sezon

Owocniki u pieprznika pomarańczowego pojawiają się w sezonie od lipca do października.

Występowanie

Pieprznik pomarańczowy rośnie w lasach, najczęściej spotkać go można pod bukami. Lubi piaszczyste i gliniaste gleby.

Wygląd

Kapelusz u pieprznika pomarańczowego osiąga średnicę od 1 do 5 cm. U młodych okazów jest płaski, lekko łukowaty, później staje się lejkowaty i ma wgłębienie na środku. Brzeg wygięty, podwinięty, nieregularnie kędzierzawy. Powierzchnia jest gładka lub nieznacznie aksamitna. Ma barwę pomarańczową w różnych odcieniach – od jaskrawych, przez żółte, po czerwone.

Blaszki są grube i występują w postaci żebrowatych listewek, które są nieregularnie połączone. Są szeroko rozstawione i zbiegają na trzon. Kolor od żółtego, przez łososiowy, po różowawy. Wraz  z wiekiem bledną.

Trzon osiąga wysokość od 1 do 3 cm oraz grubość od 0,3-0,7 cm. Jest gruby, krótki i zwarty. Zwęża się ku dołowi. Ma taką samą barwę co kapelusz lub jest nieco jaśniejszy. U dojrzałych okazów trzon zmienia się z pełnego na pusty. Powierzchnia gładka.

Miąższ jest cienki i kruchy. Ma ostry smak i owocowy, słaby zapach. Od barwy białej do bladożółtej.

Zarodniki gładkie, elipsoidalne i bezbarwne. Wysyp zarodników biały.

Właściwości

Zdania na temat przydatności do spożycia pieprznika pomarańczowego są podzielone. Jedni autorzy twierdzą, że jest on grzybem jadalnym, inni z kolei uważają, że jest grzybem niejadalnym.

Zastosowanie

Pieprznik pomarańczowy nie posiada szczególnego zastosowania w kuchni ze względu na brak sprecyzowania jego przydatności. Jest grzybem ciężkostrawnym, który może powodować dolegliwości gastryczne.