Polska wzorem dla Europy

Polska północno-wschodnia  może być dla  Europy wzorcem walorów przyrodniczych, zachowanych dzięki  rolnictwu  szanującemu  siły  przyrody.

W Europie połowa zasobów przyrody żyje na terenach użytkowanych rolniczo. Polska przyroda krajobrazu rolniczego w  porównaniu z krajami Europy Zachodniej wygląda bardzo dobrze. W całej Europie blisko 150 gatunków ptaków zależnych jest w mniejszym lub większym stopniu od środowisk krajobrazu rolniczego. Są one zagrożone spadkiem liczebności na skutek zmian w rolnictwie.

Polskie rolnictwo ma szansę uratować od zniszczenia dużą część europejskiej przyrody. Na dużych obszarach naszego kraju zachował się zbiór  niewielkich pól z różnorodnymi uprawami, rozdzielonymi  gospodarstwami, polnymi drogami, poprzeplatanymi  wstęgami  krzewów, zadrzewieniami i lasami, a w dolinach dużych rzek pozostały fragmenty częściowo naturalnych łąk.

Powierzchnie pól, łąk i pastwisk są zbyt ubogie w elementy potrzebne do życia większości gatunków. Znajdujące się na nich zasoby pokarmu są najczęściej niewystarczające. Dlatego na przykład ptaki występujące na polach, łąkach i pastwiskach muszą mieć w najbliższym sąsiedztwie zasobniejsze w pokarm (czyli owady i różnorodne nasiona) pasy o charakterze nieużytku, porośnięte zróżnicowaną roślinnością. By utrzymać pełny skład gatunkowy ptaków w krajobrazie rolniczym na ogół wystarczają przylegające do pól miedze lub pasy ugorów o szerokości 5-10 m oraz krzewy i drzewa. Mieszanka środowisk o  odmiennej strukturze przestrzennej i zróżnicowanym składzie gatunkowym zapewnia właściwe funkcjonowanie całemu  układowi  przyrodniczemu.

Europa Zachodnia w najbliższym czasie będzie podejmować wysiłek wzbogacania swego krajobrazu w poprzednio usunięte elementy.