Krąp występuje w Europie i zachodniej Azji. Zamieszkuje obszary od Wysp Brytyjskich po zachodni Kazachstan. Południową granicę jego zasięgu wyznaczają Pireneje, południowe Alpy oraz góry Półwyspu Bałkańskiego w Europie i południowe wybrzeża morza Kaspijskiego w Azji. Na północy spotykany do koła podbiegunowego. Zamieszkuje wody spokojne, wolno płynące i ciepłe. Głównie są to nizinne jeziora i rzeki w dolnym biegu.

1. Budowa zewnętrzna
2. Biologia
3. Odżywianie
4. Systematyka
5. Galeria zdjęć

Budowa zewnętrzna

Głowa mała z półdolnym otworem gębowym. Zęby gardłowe ułożone są w dwóch szeregach. Oczy stosunkowo duże. Sylwetką przypomina leszcza (szczególnie młode osobniki), rozróżnić go można po długości płetwy odbytowej oraz po większych, grubszych i silniej osadzonych łuskach. Dodatkowo linia naboczna u krąpia bardziej opada ku płetwą piersiowym i na całej długości wygięta jest w kierunku krawędzi brzusznej. Całe ciało (poza klinem) pokryte łuską. Łuski cykloidalne. Ciało wygrzbiecone oraz bocznie spłaszczone. Brzuch srebrzysty. Grzbiet ciemnobrązowy z niebieskawym połyskiem. Płetwy parzyste oraz płetwa odbytowa przy nasadzie są czerwonawe. Płetwy nieparzyste stalowe. Zakończenia wszystkich płetw szare. Osiąga maksymalną długość ciała do 300 mm i masę do 1 kg.

Biologia

Do tarła przystępuje w czerwcu. Do rozród przystępuje stadnie. Ikra składana jest na podwodnej roślinności przybrzeżnej, w dwóch bądź w trzech porcjach. Samica składa od 15 tys. do ponad 80 tys. ziaren ikry. Dojrzałość płciową osiąga od drugiego do czwartego roku życia (samce wcześniej niż samice). Ryba długowieczna. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).

Odżywianie

Ryba wszystkożerna. Żywi się fauną przybrzeżną i denną (zooplanktonem, larwami owadów, skorupiakami, mięczakami, jak również roślinnością wodną).