Ropucha zielona to średniej wielkości ropucha o wyłupiastych
oczach, dużych parotydach i stosunkowo długich kończynach. Skóra chropowata z licznymi brodawkami. Jest jasnoszara lub beżowo-brązowa z licznymi, ciemnozielonymi plamami rozsianymi po całym grzbiecie. Niektóre brodawki, zwłaszcza te usytuowane na bokach ciała są czerwone. Strona brzuszna jaśniejsza, przeważnie kremowa. Samce są nieco mniejsze od samic.
- Występowanie
- Środowisko i tryb życia
- Rozmnażanie
- Pokarm
- Systematyka
- Galeria zdjęć
Ropucha zielona to
gatunek spotykany w na północ sięga do
Szwecji. ten nigdzie nie jest jednak zbyt liczny.
Ropucha zielona zamieszkuje zróżnicowane
środowiska, przeważnie jest spotykana na
łąkach,
polach uprawnych lub w sadach. Niekiedy w pobliżu zabudowań, gdzie zwabia ją obfitość
pokarmu i kryjówek. Jest aktywna o zmierzchu oraz w nocy, dzień spędza przeważnie w kryjówce. W
sen zimowy zapadają przeważnie w , a budzą się w . Podobnie jak inne krajowe płazy zimują najczęściej w norach wygrzebanych przez inne , ale mogą to być także np. chłodne piwnice, czy też stosy
kamieni.
Ropucha zielona dojrzałość
płciową osiąga w wieku 3-4 lat. W czasie godów samce wydaja donośne, melodyjne
dźwięki, dobrze słyszalne dzięki rezonatorowi. Samica składa
skrzek przeważnie w lub w , ma on postać długich sznurów, przyczepionych do
roślin wodnych. W sumie w kilkumetrowych sznurach każda samica składa od 5000 do ponad 10 000
jaj. Kijanki, podobnie jak jaja są czarne i rosną z początkowych kilku milimetrów do 40-52 mm (są więc większe od kijanek
ropuchy szarej). Do przeobrażenia dochodzi przeważnie w (40-60 dni od wyklucia) a świeżo przeobrażone ropuchy zielone mierzą zaledwie 1-1,5 cm.
Ropucha zielona poluje na wszelkie drobne
bezkręgowce o odpowiedniej wielkości. Podstawę jej pokarmu stanowią wszelkiego rodzaju oraz , zjada także
dżdżownice oraz
ślimaki.