Ważka ruda to typowa ważka różnoskrzydła z rodziny ważkowatych (Libellilidae). Nazwa pochodzi od ubarwienia młodych osobników dorosłych - starsze osobniki tracą rudy kolor na większości ciała. W połowie XX wieku nastąpił znaczny spadek jej liczebności na zachodzie Europy, ale obecnie populacje wydają się być stabilne, lokalnie jej liczebność wzrasta (IUCN kategoria LC)

1. Wygląd
2. Występowanie
3. Pokarm
4. Rozród
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Wygląd

Ważka ruda to średniej wielkości ważka różnoskrzydła, o budowie charakterystycznej dla tej grupy. Długość ciała poniżej 5 cm, rozpiętość skrzydeł do 8 cm. Młode osobniki dorosłe mają intensywną, rudą barwę, z ciemną linią wzdłuż odwłoka. Oczy młodych samców są rudo-błękitne, oczy samic w całości rude. Wraz z wiekiem na odwłoku samca pojawia się błękitny, woskowy nalot, natomiast samica czernieje. U obu płci oczy z wiekiem stają się opalizująco niebieskie. U najstarszych samców błękitna barwa na odwłoku wyciera się, ujawniając czarne tło, w miejscach, gdzie jego ciała dotykają odnóża samic podczas kopulacji.

Występowanie

Ważka ruda zasiedla większość Europy, od obszarów śródziemnomorskich aż po Kaukaz i wybrzeże Morza Kaspijskiego. Zarazem w ramach zasięgu występuje nieciągle, w pewnych obszarach nie występuje w ogóle lub jest rzadki. W Polsce przede wszystkim w pasie pojezierzy. Żyje nad nasłonecznionymi, stojącymi lub wolno płynącymi wodami, z bogatą roślinnością wodną i nadwodną.

Pokarm

Ważka ruda żywi się owadami chwytanymi w locie.

Rozród

Kopulacja u ważki rudej następuje w czerwcu, samiec przytrzymuje samicę przydatkami na odwłoku i latają razem, tworząc tzw. tandem. Zapłodniona samica składa jaja w locie do wody przerośniętej roślinami podwodnymi. Rozwój larw przebiega w wodzie, gdzie żywią się drobnymi bezkręgowcami. Larwy zimują w wodzie, w kolejnym roku późną wiosną i wczesnym latem wypełzają na łodygi roślin, gdzie ich oskórek pęka i na zewnątrz wydostaje się dorosła ważka.