Drapieżny ptak, w przybliżeniu wielkości kosa. W Polsce jest dosyć rzadki. Częściowo osiadły, rzadziej koczuje. Gatunek aktywny w nocny. Jak u większości sów, pióra specjalnie zbudowane, umożliwiają bezszelestny lot. W prostym locie naprzemienne serie szybkich uderzeń skrzydłami, przerywane lotem ślizgowym. Poluje z czatowni oraz w locie.

1. Wygląd
2. Występowanie
3. Biotop
4. Lęgi
5. Pokarm
6. Systematyka
7. Galeria zdjęć

Wygląd

Mała sowa z dużą głową. Jasna szlara. Na brązowym ciemieniu białe kropki. Ma duże, żółte oczy. Można ją rozróżnić od innych sów, po zdziwionej minie. Dziób ma żółty, haczykowaty, krótki. Skrzydła są u niej zaokrąglone. Ogon krótki. Ubarwienie wierzchu ciała brązowe, w białe kropki. Na barkach ma rozmyte plamki. Na białym spodzie ciała delikatne brązowe plamki. Nogi i palce ma upierzone. Brak dymorfizmu płciowego. Samice większe od samców. Osobniki młode ciemnobrunatne.

Występowanie

Zamieszkuje pas tajgi oraz górskie bory świerkowe i sosnowe całej półkuli północnej. W Polsce spotykana w Sudetach i Karpatach oraz w puszczach: Piskiej, Augustowskiej, Białowieskiej oraz na wybrzeżu. Zwykle osiadła, rzadziej migruje nieznacznie na południe.

Biotop

Preferuje gęste lasy iglaste (świerkowo-sosnowe), zwykle do polowanie potrzebuje niewielkich, otwartych terenów (np. polany, torfowiska). W przypadku braku dostępności borów, niechętnie wybiera lasy liściaste.

Lęgi

Gnieździ się dziuplach wykutych przez dzięcioła czarnego w pniach drzew, bądź w skrzynkach lęgowych. Jeden lęg w roku, rozpoczyna w marcu (do maja). Samica składa 4-6 białych, okrągłych jaj (w latach zasobnych w pokarm do 9, a gdy niedobór może nie przystąpić do lęgów). Samiec w tym czasie ją karmi. Jaja są wysiadywane przez samice około miesiąca. Po około 5 tygodniach od wyklucia młode opuszczają gniazdo, nadal są dokarmiane przez rodziców. Usamodzielniają się po ponad dwóch miesiącach, w tym czasie też zmienia im się szata, upodobniając ich do osobników dorosłych.

Pokarm

Żywi się głównie gryzoniami, w szczególności nornikami. Jej wypluwki są zbite, widoczne są w nich kości małych ssaków i ptaków. W jej diecie można znaleźć również bezkręgowce.