Bekas kszyk (Gallinago gallinago)

Wygląd
Kszyk jest niewielkim ptakiem bekasowatym. Na czubku jego głowy znajdują się dwa brunatne paski. Szyja oraz przód ciała zdobione są przez brązowe plamki. Grzbiet ciała kszyka jest rudobrunatny i posiada czarne i złote kreski. Po bokach brzucha zaznaczają się ciemne prążki, zaś po jego spodniej stronie barwa jest jednolicie biała. Kszyk ma bardzo długi dziób, którego górna część jest ruchoma, oraz stosunkowo krótkie nogi. Długość jego ciała wynosi 25-27 cm, rozpiętość jego skrzydeł 37 – 43 cm, zaś masa ciała to niespełna 120 g.
Występowanie
Kszyk występuje w niemal całej Europie, a także w Ameryce Północnej. Populacje, które gnieżdżą się w zimniejszym klimacie, np. w północnej części Europy, odbywają wędrówki na zimowiska do miejsc takich, jak Bałkany. Kszyk, który żyje w łagodniejszym klimacie prowadzi raczej osiadły tryb życia. W Polsce kszyka można spotkać głównie na obszarach nizinnych.
Biotop
Najlepsze tereny dla bytowania kszyka to otwarte obszary wilgotne − podmokłe łąki, torfowiska czy też bagna. Wszelkie kryjówki tego ptaka umieszczone są powierzchni ziemi. Kszyk buduje gniazdo wśród gęstej roślinności nieopodal zbiorników wodnych. Kszyk wykazuje aktywność przez całą dobę.
Lęgi
Samiec i samica dobierają się w parę na czas rozrodu, który przypada na przełom kwietnia i maja. Samiec wyznacza granice terytorium zajmowanego przez parę, samica zaś wybiera konkretne miejsce, w którym zbuduje gniazdo. Składa w nim 4 jaja, które wysiaduje przez 20 dni. W tym czasie samiec dostarcza swojej partnerce pożywienia. Po wykluciu się piskląt, rodzice sprawują opiekę nad potomstwem przez 20 dni. Gdy młode osiągają wiek czterech tygodni, zazwyczaj są już w pełni zdolne do lotu.
Pokarm
Pożywienie kszyka stanowią ślimaki, dżdżownice oraz larwy owadów. Żywi się również pokarmem roślinnym – nasionami oraz owocami np. turzycy.