Delfinowiec białonosy (Lagenorhynchus albirostris)

Wygląd

Delfinowiec białonosy należy do rodziny delfinowate (Delphinidae). Ciało wrzecionowate. Grzbiet i boki ciała są ciemnoszare. Spód jest jasnoszary do białego. Płetwa grzbietowa jest wysoka i sierpowata, znajduje się mniej więcej w połowie ciała. Ubarwienie płetw ciemnoszare, mogą występować jasne plamy. Dziób krótki, najczęściej biały ale może być też szary oraz nakrapiany. Samce są większe od samic.

Występowanie

Delfinowiec białonosy występuje w wodach północnego Oceanu Atlantyckiego. Najdalej na południu jest obserwowany u wybrzeży Hiszpanii i Portugalii oraz u wybrzeży północno-wschodnich krańców Stanów Zjednoczonych. Jego zasięg na północy sięga Svalbardu i Nowej Ziemii w Rosji. Regularnie spotykany jest w wodach zachodniej Kanady, południowej Grenlandii, Islandii, Wysp Brytyjskich i Skandynawii. Sporadycznie był obserwowany na Bałtyku.

Tryb życia

Delfinowiec białonosy zamieszkuje chłodne wody oceaniczne strefy subarktycznej i umiarkowanej. Występuje głównie w wodach szelfu kontynentalnego i krawędzi szelfu do około 200 m głębokości. Zależnie od dostępności pokarmu i temperatury wód delfiny przemieszczają się na różne głębokości. Zwierzę towarzyskie. Przebywa w małych grupach (do 50 osobników). Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Wpisany do konwencji CITES (załącznik II).

Odżywianie

Delfinowiec białonosy w głównej mierze żywi się rybami. Ponadto bezkręgowcami (skorupiakami, głowonogami).

Rozmnażanie i rozwój

Delfinowiec białonosy przystępuje do rozrodu od lipca do sierpnia. Ciąża trwa około 11 miesięcy. Młode przychodzi na świat między czerwcem a wrześniem. Samica rodzi jedno młode, które po urodzeniu mierzy 1,2-1,6 m i waży 40 kg. Dojrzałość płciową osiąga między 8 a 16 rokiem życia, przy długości ciała 1,95 m. Żyje do 34 lat.