Gajówka (Sylvia borin)

Wstęp

Ptak rozmiarów mazurka (Passer montanus). W kraju jest bardzo licznym, wędrownym gatunkiem lęgowym. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Prowadzi skryty tryb życia. Gatunkiem podobnym jest m. in. wierzbówka (Cettia cetti), oraz zaganiacz zwyczajny (Hippolais icterina).

Wygląd

Tęczówka oczna ciemnobrązowa. Obrączka oczna jasna. Brew jasna, bardzo słabo zaznaczona. Głowa okrągła. Dziób szary, krótki, gruby. Boki szyi szare. Sylwetka krępa. Ubarwienie oliwkowo-brązowo-szare. Wierzch szarobrązowy. Boki płowe. Spód jasny. Nogi jasnoszare. Dymorfizm płciowy oraz wiekowy nie jest widoczny. Osobniki młodociane przypominają dorosłe, rozróżnić je można po świeżym upierzeniu.

Występowanie

Zamieszkuje niemal całą Europę, prócz Islandii, Włoch i Grecji. Dalej na wschód zasięg występowania gajówki zwęża się klinem przez południową Rosję i północny Kazachstan do Ałtaju w środkowej Azji. Na zimowiska odlatuje do Afryki, na południe od Sahary.

Biotop

Zamieszkuje różnorodne siedliska: gęstych zarośli, wilgotnych lasów liściastych, zadrzewień śródpolnych i skrajów lasów.

Lęgi

Gatunek głównie monogamiczny, rzadziej poligyniczny. Gnieździ się nisko nad ziemią w krzewach bądź wśród niskiej roślinności. Gniazdo zbudowane (przez samca) jest z materiałów roślinnych (trawy, gałązek, korzonków, liści, mchów), wyścielone włosiem. Przystępuje do jednego lub dwóch lęgów w roku. Samica składa od 3 do 6 jasnych, brązowo nakrapianych jaj. Czas wysiadywania (przez oboje rodziców) wynosi około dwóch tygodni. Po podobnym czasie młode opuszczają gniazdo. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia.

Pokarm

W jej diecie dominują bezkręgowce (owady, i ich larwy, pajęczaki). Żywi się także pokarmem roślinnym (owocami, nasionami). Pokarm zbiera z roślinności, oraz chwyta go w locie.