Góropatwa czerwona (Alectoris rufa)

Wstęp
Góropatwa czerwona jest nieznacznie większa od kuropatwy zwyczajnej. Ptak towarzyski, tworzący stada. Płochliwy. W Polsce nigdy nie zaobserwowano go na wolności. Porusza się biegając. Rzadko wzbija się w powietrze. W locie widoczny brązowy grzbiet oraz rdzawobrązowy ogon z szarym środkiem.
Wygląd
Dziób czerwony, krótki, zakrzywiony w dół. Na nozdrzach brak piór. Tęczówka oczna brązowa. Czerwona obrączka oczna. Czarny kantarek. Nad okiem biała brew, węższa przy nasadzie dzioba. Czoło szare, ciemię brązowe. Policzki, podgardle oraz gardło białe. Pod białym śliniakiem czarna półobroża, rozpoczynająca się za okiem. Nad policzkiem brązowy pas. Na piersi czarne kreskowanie. Dolna część piersi szara. Boki ciała są wyraźnie prążkowane. Tułów krępy. Kuper szary. Spód brązowy. Nogi czerwone. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Samice są nieco ciemniejsze.
Występowanie
Góropatwy czerwone występują w zachodniej Europie. Naturalny zasięg tego gatunku obejmuje Portugalię, Hiszpanię, Andorę, Francję oraz częściowo Włochy i Niemcy. Ponadto introdukowana została na Wyspy Brytyjskie, Maderę i Wyspy Kanaryjskie. W przeszłości próbowano wprowadzać te ptaki na wyspy Nowej Zelandii (gdzie często ptaki te trzymane są w niewoli), jednak do dnia dzisiejszego prawdopodobnie nie przetrwały tam dzikie populacje.
Biotop
Zamieszkuje generalnie suche obszary nizinne; otwarte przestrzenie z niewielkimi zakrzaczeniami i nagimi skałkami. Często w pobliżu ludzi: na polach uprawnych, suchych łąkach i pastwiskach.
Lęgi
Gatunek monogamiczny, choć czasem też poligyniczny. Gnieździ się na ziemi. Gniazdo w ukryciu roślinności. Może mieć dwa gniazda. Samica składa od 7 do 15 brązowych, ciemno nakrapianych jaj. Wysiadywanie jaj trwa 23-25 dni. Młode zaraz po wykluciu opuszczają gniazdo. Dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia.
Pokarm
Żywi się pokarmem roślinnym (liśćmi, korzeniami, pędami, nasionami, owocami) oraz pokarmem zwierzęcym (owadami, pajęczakami, mięczakami).