Koralówka arlekin (Micrurus fulvius)

Niewielki wąż o bardzo kontrastowym ubarwieniu bez wątpienia jest jednym z najpiękniejszych węży Ameryki Północnej. Dysponuje silnym jadem, ale z uwago na łagodność i skryty tryb życia do pokąsań dochodzi rzadko.
Wygląd
Niewielki wąż o smukłej budowie ciała, ze słabo wyodrębnioną głową. Ubarwienie bardzo kontrastowe, ma ostrzegać potencjalnych agresorów że ten wąż jest jadowity. Kilkanaście czarnych i czerwonych szerokich pierścieni oddzielonych jest od siebie węższymi, żółtymi obrączkami, głowa zawsze czarna z szeroką żółtą obrączką tuż za oczami. Wyodrębniono kilka podgatunków o subtelnych równicach w ubarwieniu, które zasiedlają inne tereny.
Występowanie
Zamieszkuje południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych, m in. na terenie stanów takich jak: Północna i Południowa Karolina, Georgia, Alabama, Missisipi oraz Luizjana i Floryda.
Środowisko i tryb życia
Spotykany w rozmaitych środowiskach, często są to lasy mieszane lub zarośla, ale także plantacje cytrusów. Gatunek skryty o nocnym trybie życia. W ciągu dnia przebywa w kryjówce, najczęściej w norze, zagrzebany w ściółce lub w zakamarkach wśród próchniejących, omszałych kłód, Zdarza się, że jako kryjówkę wykorzystuje kopce termitów. Dysponuje silnym jadem, jest jednak spokojnym, skrytym wężem który nawet sprowokowany rzadko kąsa.
Rozmnażanie
Gody mają miejsce od maja do lipca. Samica składa zazwyczaj 4-8 jaj (rzadko ponad 10) wykorzystując do tego norę, zakamarki pod kłodami czy też próchniejące kłody obrośnięte mchem. Po 2-3 miesięcznej inkubacji, przeważnie z końcem sierpnia lub we wrześniu lęgną się młode. Chociaż mierzą wtedy 15-20 cm, dysponują już silnym jadem (podobnie jak młode wszystkich węży jadowitych).
Pokarm
Podstawa pożywienia są niewielkie jaszczurki i węże. Oprócz tego okazjonalnie zjada małe żaby, pisklęta lub oseski gryzoni i większe owady.