Minóg rzeczny - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ryby Cefalaspidokształtne Minogokształtne Minogowate Lampetra Minóg rzeczny
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Minóg rzeczny (Lampetra fluviatilis)

Nazywana/y także: minog rzeczny
By M.Buschmann (Germany)
Spis treści

Występowanie

Minóg rzeczny zamieszkuje strefę przybrzeżną zachodniej Europy, Wysp Brytyjskich oraz Bałtyku. Na tarło odbywa wędrówki do rzek zlewiska Basenu Zachodnioeuropejskiego Atlantyku, Morza Północnego i Bałtyku.

Budowa zewnętrzna

Głowa mała. Oczy rozwinięte u osobników dorosłych. Na spodzie głowy okrągła przyssawka, wyposażona w ostre ząbki. Ciało mocno wydłużone cylindrycznie, w odcinku ogonowym dwubocznie spłaszczone. Ubarwienie ciała zmienne, zależne od środowiska. Grzbiet oraz boki ciała osobników wpływających do rzek w niebieskich, szarawych lub żółtobrązowych tonacjach, z metalicznym połyskiem. Brzuch jasny. Dwie, oddzielone od siebie, trójkątne, płetwy grzbietowe. Druga płetwa grzbietowa wyższa od pierwszej, łączy się z płetwą ogonową. Brak płetw parzystych. Dymorfizm płciowy słabo zaznaczony, choć samice są większe od samców, ponadto w okresie rozrodu u samic pojawia się fałd odbytowy, a u samców pokładełko. Larwy mają robakowaty kształt, jasnobrązowe lub jasnoszare zabarwienie, po migracji do morza zyskują metaliczny połysk.

Biologia

Zwierzę dwuśrodowiskowe. Dorosłe życie spędza w strefie przybrzeżnej do kilku kilometrów od lądu. Tarło odbywa gromadnie, w czystych rzekach. W tym czasie nie spożywa pokarmu, co w konsekwencji prowadzi do zaniku przewodu pokarmowego. Wędrówki odbywają się w dwóch okresach. Pierwszy rozpoczyna się między październikiem a listopadem. Drugi między lutym a kwietniem. Do rozrodu przystępuje między kwietniem a majem, przy temperaturze wody około 10 stopni Celsjusza. Samce budują gniazdo, w których odbywa się tarło. Samica składa od około 4 tys. do 45 tys. ziaren ikry. Od dwóch do czterech tygodni po tarle dorosłe giną. Wylęg larw trwa od 11 do 15 dni. Larwa po wykluciu mierzy około 3,2-4 mm. Larwy żyją w mule, przeobrażają się po 4-5 latach, po czym płyną do morza. Żyje do siedmiu lat. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). W Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt figuruje jako gatunek silnie zagrożony (kategoria EN). Żywi się krwią, mięśniami oraz limfą ryb. Larwy żywią się detrytusem, glonami oraz drobnymi organizmami.

4.7/5 - (6 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments