Ostryga jadalna (Ostrea edulis)

Występowanie

Ostryga jadalna występuje w wodach północno-wschodniego Atlantyku. Spotykana jest wzdłuż wybrzeża od Maroka, przez Zachodnią Europę po Spitsbergen oraz basen Morza Śródziemnego i Morze Czarne. Introdukowana została do kilku miejsc na świecie. Poza pierwotnym obszarem występuje między innymi u wschodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych, Japonii i Australii.

Budowa

Muszla prawie okrągła, choć występują osobniki o zdeformowanej muszli (gdy ich rozwój przebiega w dużym zagęszczeniu). Na jej nieregularnej powierzchni występuje wiele koncentrycznych linii wzrostu. Muszla składa się z dwóch połówek – prawej i lewej. Połówki różnią się między sobą kształtem oraz rozmiarem. Lewa (dolna) połówka jest nieco większa i wklęsła. Prawa (górna) połówka jest płaska, chropowata, na jej powierzchni występują smugi barwy niebieskiej bądź brązowawej. Barwa muszli zmienna, od białej przez kremową po żółtawą. Wnętrze muszli gładkie, perłowo białe lub niebieskawe. Zamek bez ząbków. Ciało dwubocznie spłaszczone, składające się z tułowia oraz zredukowanej nogi.

Biologia

Ostryga jadalna zamieszkuje kamieniste lub skaliste dno morskie. Spotykana zwykle do 20 m głębokości, maksymalnie do 50 m. Prowadzi osiadły tryb życia. Lewą stroną muszli przyrasta na stałe do twardego podłoża np. kamienia lub skały. Występuje u niej hermafrodytyzm. Zmienia płeć w zależności od temperatury. Może złożyć do 3 milionów jaj. Zapłodnienie jest zewnętrzne. Zapłodnienie zachodzi w skrzelach znajdujących się w jamie płaszczowej. Rozwijające jaja pozostają w blaszkach skrzelowych przez około tydzień zanim zostaną uwolnione. Larwy (żeglarki) są wolno pływające. Po upływie 10-20 dni larwy przyczepiają się do podłoża. Dojrzałość płciową osiąga między ósmym a dziesiątym miesiącem życia. Dożywa maksymalnie do 30 lat, jednak zwykle żyje kilka lat. Występuje w skupiskach. Pożywienie zdobywa filtrując wodę. Gatunek hodowany i poławiany na szeroką skalę.