Przepiórka zwyczajna (Coturnix coturnix)

Przepiórkę zwyczajną łatwej usłyszeć niż zobaczyć. W naszym kraju jest średnio licznym wędrownym gatunkiem lęgowym. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Porusza się biegając. Rzadko wzbija się w powietrze.

Przepiórka zwyczajna to drobny ptak. Tęczówka żółtawobrązowa. Dziób krótki, jasnobrązowy. Brew kremowo żółta. Ciało krępe. Ubarwienie ciała płowobrązowe, z białym i ciemnobrązowym wzorkiem. Na głowie występują białe pręgi. Pierś rudawa. Brzuch biały. Nogi bardzo krótkie, bladożółte lub czerwonawo brązowawe. Ogon krótki. Skrzydła dosyć duże. Płcie są do siebie podobne. Jednakże samice są większe. Ponadto u samic podgardle jest brudnobiałe, u samców czarnobrązowe.

Przepiórka zwyczajna jest ptakiem wędrownym. Okres rozrodczy spędzają w Europie, środkowej i zachodniej Syberii, na Bliskim Wschodzie i Azji Centralnej. Na północy jej zasięg występowania sięga 64 równoleżnika. Na zimowiska odlatuje do Afryki, aż po południowe krańce, na Madagaskar oraz w Indiach. Miejscami, m.in. na południu Europy, w północno-zachodniej Afryce i u podnóża Himalajów obserwowana jest przez cały rok.

Przepiórka zwyczajna zamieszkuje siedliska otwarte porośnięte niewysoką, ale gęstą roślinnością. Spotykana jest często na obszarach użytkowanych rolniczo. Unika odsłoniętej, nagiej ziemi oraz zarośli i lasów.

Do lęgów przystępuje raz, rzadziej dwa razy w roku. Rozród odbywa się między majem a czerwcem. Gnieździ się na ziemi. Gniazdo to słabo wyścielone zagłębienie w ziemi. Tylko samica zajmuje się budową gniazda, a także wysiadywaniem jaj i opieką nad potomstwem. Samica składa od 6 do 16 żółtawych, brązowo plamkowanych jaj. Czas wysiadywania wynosi 15-17 dni. Pisklęta są zagniazdownikami, zatem opuszczają gniazdo krótko po wykluciu. Po 19 dniach po opuszczeniu gniazda młode zyskują zdolność lotu. Po 2 miesiącach młode stają się samodzielne. Dojrzałość płciową osiąga już w drugim miesiącu życia. Żyje 3-5 lat.

Przepiórka zwyczajna żywi się bezkręgowcami (głównie owadami, pajęczakami oraz mięczakami) oraz pokarmem roślinnym (m.in. nasionami, pędami). Pokarm zbiera z ziemi.