Pyton rombowy (Morelia spilota)

Najpospolitszy pyton Australii o licznych podgatunkach różniących się ubarwieniem. Miejscowa ludność ceni go za polowanie na króliki, jest też chętnie trzymany przez hobbystów w terrariach.

Wygląd

Nadrzewny pyton średniej wielkości o silnym, muskularnym ciele. Ubarwienie jak i wielkość jest uzależniona od podgatunku, których wyróżniamy kilka. Podgatunek variegata jest brązowy w różnych odcieniach, na tym tle liczne jasne rozlane plamy z ciemniejszą obwódką. Znacznie bardziej kontrastowo ubarwiony jest podgatunek cheynei  u którego na czarnym lub ciemnobrązowym tle występują liczne jaskrawożółte poprzeczne plamy. W zależności od podgatunku młode mogą być podobne do dorosłych lub też są ciemniejsze a ubarwienie dorosłych uzyskują po kilku miesiącach. U obu płci występują pazury odbytowe, jednak u samców są one większe.

Występowanie

Spotykany w Australii, gdzie zasiedla całą północno-wschodnią cześć kontynentu, a także Nową Gwineę.
 

Środowisko i tryb życia

Spotykany w rozmaitych środowiskach, często w różnych rodzajach lasu, gdzie najczęściej spotykany jest na drzewach. Na ziemię schodzi sporadycznie. Częsty na zalesionych urwiskach skalnych, które obok obfitości kryjówek (skalne załomy, dziuple w starych drzewach) zapewniają mu dogodną bazę pokarmową. Spotykany także na terenach stepowych a także półpustynnych, a nawet np. na strychach opuszczonych domostw też czy w szopach. W zależności od pory roku i temperatury może być aktywny głównie nocą (w czasie lata) jak i za dnia (zwłaszcza w chłodniejsze, zimowe miesiące).
 

Rozmnażanie

Dobrze odżywiona samica już po roku może uzyskać dojrzałość płciową, chociaż przeważnie dzieje się to w wieku 3-4 lat.  Po godach samica składa kilkanaście jaj (średnio 12-20)- przeważnie w grudniu lub styczniu. Owinięta wokół jaj zapewnia zarodkom ochronę, a ponadto podwyższa temperaturę ich inkubacji (dzięki regularnym skurczom mięśniówki). Młode legną się po 2-3 miesiącach, w zależności od panującej temperatury.  Ich wielkość jest uzależniona od podgatunku i waha się od 45 cm do 60 cm.

Pokarm

Poluje głównie na gryzonie, małe torbacze i różne ssaki o odpowiedniej wielkości (np. króliki które w Australii stanowią plagę) ale także nietoperze czy domowe koty. Mniejsze osobniki polują także na gady (zwłaszcza jaszczurki). Uzupełnieniem diety są ptaki oraz ich pisklęta.