Rosomak (Gulo gulo)

Wymiary/Budowa

Ten duży przedstawiciel rodziny łasicowatych ma ponad 80 cm długości i 50 cm wysokości w kłębie. Niedługi ogon osiąga od 20 do 25 cm. Dorosły samiec przekracza masą ciała 30 kg, samice są lżejsze, masa ich ciała dochodzi do 25 kg. Pokryty jest brązowoszarą sierścią o długim włosie na całym ciele z wyjątkiem głowy. Boki i głowę zwierzęcia rozjaśniają jasnożółte, duże plamy. Łapy rosomaka, o rekordowo szerokich stopach, nie zapadają się w sypki śnieży puch utrudniający ucieczkę jego ofiarom.

Występowanie

Rosomak to mieszkaniec Skandynawii (szczególnie północnej Finlandii), północnej Syberii i Mandżurii. Nielicznie występuje również w północnej części Ameryki Północnej. Nie sięgał dalej na południe, bo chcąc rozwinąć kunszt grubego zwierza, potrzebuje śnieżnych zim. Najczęściej zamieszkuje lasy na niewysokich wzgórzach, chętnie przebywa także na terenach bagnistych. Wody unika, choć jest dobrym pływakiem.

Tryb życia

Aktywność przejawia niemal całodobowo, odpoczywa zaledwie 3-4 godziny. Żyje samotnie. Rzadko wdrapuje się na drzewa, choć potrafi to czynić bardzo zręcznie. Podobnie jak wilk i lis, porusza się kłusem, zaś w pośpiechu skacze dużymi susami. Uciekając pokonuje bez zatrzymania ok. 40 km. Potrafi doskonale pełzać podkradając się do upatrzonej zdobyczy. Swoje terytorium polowania, zwykle bardzo duże, rosomak oznacza za pomocą moczu i tarcia się o skały i drzewa. Ponieważ zwierzęta te respektują swoje łowiska, walki między rosomakami zdarzają się rzadko. W pojedynku z wilkiem lub rysiem nie ma kłopotów; trudniej pojąć, że potrafi odegnać od ich własnego łupu nawet niedźwiedzia, tygrysa syberyjskiego, pumę lub watahę wilków. Wspomaga wtedy bojowość „wojną gazową”, obficie rozpryskując cuchnącą wydzielinę gruczołów przyodbytowych.

Odżywianie

Podczas niedługiego lata wyszukuje z dużą wytrwałością jaj gnieżdżących się na ziemi ptaków, zjada w tym okresie również gałązki młodych drzewek i jagody. Jesienią pożera duże ilości larw os, a także padlinę oraz drobne gryzonie i ryby. Zimą poluje na większe zwierzęta, jego podstawowym łupem są renifery, a nawet łosie – trzydziestokrotnie cięższe od swego napastnika. Nadmiar pokarmu gromadzi w kryjówkach, którymi są zazwyczaj jamy lub szczeliny skalne.

Rozmnażanie i rozwój

Po 4- miesięcznej ciąży rodzą się 2-3 młode. Poród zazwyczaj odbywa się w niewyściełanym gnieździe, bezpośrednio na ziemi. Młode po 4 tygodniach otwierają oczy, samodzielność uzyskują dopiero w drugim roku życia, dojrzałość p 3-4 latach. Żyją około 15 lat.